ilkokuldayken esnaf olan babam bir süreliğine dükkanı kapatmıştı, işler falan kötüydü borçlar birikmişti, tabi okula gelen tüm yeni öğretmenler hadi bu ilk ders tanışalım diyerek ''herkes adın soyadını babasının işini söylesin bakalım'' derdi, yemin ederim hayatımın en zor anlarıydı o zamanlar, halbuki niye utanıyosun söylesene babam battı diye, çocukluk işte.
babasının mesleğinden hatta ve hatta babasından utanan bütün insanlara gelsin. bir insanın nerede çalıştığı önemli değildir, önemli olan kazandığı paranın helal olmasıdır. çöp toplayabilir, temizlik görevlisi olabilir. bu onun bir insan ve baba olduğunu değiştirmez, baş tacıdır. ne yapsak, ne versek onların hakkını hiç bir şekilde ödeyemeyiz.
bunu yapmak çok normal bir şey, alkışlancak veya tebrik edilecek bir tarafı yok, ancak şu anda öyle bir zamanda yaşıyoruz ki, insanlar babalarının işlerini geç, bazı kendine kız diyenler babasından para almaktan başka bir şey yapmıyorlar, ondan aldığı 3-5 kuruşu sigaraya, sağda solda sürtmeye harcıyorlar birebir şahit oldum. allah böyle kızlarımızın sayısını artırsın inşallah. yellozlara da kapak olsun.
" Genç bir kadın kendi resmini ve temizlik görevlisi olarak çalışan babasının resmini internette paylaşarak şunları söyledi: "Bütün saygı, beni okutan ve eğiten babam içindir. Sevgili babacım seninle gurur duyuyor ve seni çok seviyorum."
