Genelde annenin zoruyla 'çöplük içinde mi yaşayalım, zaten bu yaştan sonra gelin benim ya ben yapayım' lafları eşliğinde evi daha az mikoplu hale getirebilmek için yapılan sil-parlat eylemi.
öğrenciysen;
bir ay babalar gibi tatil yaparsın. annen yapar sen yersin. gezersin tozarsın yan gelir yatarsın. tatil bitince hayatın kaç bucak olduğunu hatırlarsın. yemek,bulaşık, market ve en beteri temizlikle yüzleşmek zorunda kalırsın. işte böyle mis gibi bi tatilin ardından ve yolculuğun ardından temizlik yapıyorum ve ölüyorum yorgunluktan sözlük.
bide anne temizligi vardir.
anne eve gelicek diye silmeli supurmeli, sabunlu deterjanli temizlik yaptim.
annem eve girdi. aradan bir kac dakika gecti. hasret giderme bolumunden sonra anne sole etrafa bir bakip, him bir temizlik lazim bu eve demesi ilgincti!
Temizlik yaptım bugün... Hem de tüm benliğimde... Bütün kaslarımı, sinirlerimi, kemiklerimi hatta kanımı bile temizledim. Kırgınlıklarımı dışarı çıkardım ilk önce.
Görmenizi isterdim. Nasıl da çok yer kaplıyorlarmış inanmazsınız. Bağışlamayı yerleştirdim yerine özenle. Titizlikle her birinin üstüne ektim tohumlarını.
Her yere görebildiğim göremediğim her yere serptim. Atarken kırgınlıklarımı bakmadım neydi onlar diye. Gelecek geçmişten çok daha fazla yaşanası. Bakmadım merak da etmedim.
Bağışlamayı ekerken tekrar kırılmaktan korkuyordum belki. Kıskançlığımı çıkardım.
Meğer ben ne az kıskançmışım. Çok kolay oldu. Sevindim. Sanki kaybetmiş bir eşyamı bulmuş gibi oldum. Çok şükür ki kin ve nefret yoktu yüreğimde. Nasıl temizlerdim hiç bilmiyorum. Sıra korkularıma gelmişti. Çıkarmaya bile korktum önce. Ne de çok alışmışım onlarla yaşamaya. Bunca acı ve endişeye nasıl alışılır... içten içe bir sevgi nasıl duyulur anlayamadım. Yerini toprağını sevmiş mor bir menekşeydiler. E... ne de olsa iyi bakmıştım onlara. Her gün yeni yeni korkular ekleyip endişelerimle sulamıştım.
Mutluluklarımı ümitlerimi ne de çok ihmal ettiğimi anladım o an. Bu ilgiyi onlara verseydim her gün onları düşünüp birer umut daha ekseydim; almadan verip beklemeden sevseydim. Her şeyden önce içimdeki gücün ve sevginin daha fazla farkında olsaydım böyle bahar temizliklerine ihtiyacım kalmazdı. Çok zorlandım korkularımla. Birbirlerinin içine halkalar misali girmişlerdi. Kenetlenmişlerdi adeta. Ama onları da sevgiyle çıkardım... ve onları yaşamaktan hem de bir zamanlar bir kabus gibi yaşamaktan pişmanlık duymadan çıkardım... Kızsaydım onlara bağırıp çağırsaydım. yine dönüp dolaşıp geleceklerini biliyordum. Temizlik yaptım bugün... Bahar temizliği. Neşe ektim hoşgörü güven sevgi ektim... Almadan vermeyi sevilmeden de sevmeyi paylaşmayı ektim... Korkusuzlukları ektim alabildiğine... Saatlerce ektim korkusuzluğu... Mutluluk ektim doğallık. Sonsuzluk...
Bağışlama ektim. Sevgi ektim her hücreme. Coşku heyecan sessizlik ektim. Tüm güzel fikirler sessizken geliyor bana... Kabullenme ektim. Baş eğme değil. Olduğu gibi kabullenme ... (alıntı)
bir sanattır... öylesi bi meziyettirki temizlik yapmak. yorucudur, sıkıcıdır, dışarda lay lay lom gezmektense nedendir temizlik yapmak? stres atmak içindir. rahatlatır o yere attığınız her vileda darbesi, toz bezinin kaldırdığı tozlar ve elektrik süpürgesinin ağırlığını taşımak ve süpürmek bütün evi baştan aşağı... ve sonunda temiz bir ev; ayaklarınızı uzattığınızda belinizin harap olmasını ve bütün sinir sisteminizin eskiye döndüğünü hissetmek... bir sanattır temizlik yapmak... mutlu olma nedenidir, aranan mutluluktur bazen...
dip not:
yalnız başınıza deneyiniz...
(bkz: evde tek başına)
evin gürültüsü sinirlerinizin aksine daha bi gerilmesine sebebiyet verebilir.
