bu konuda kendimi uzun zamandır tebrik etmeliydim bugün ettim.
pazar gününden itibaren ütü yapacağım , savsakladım durdum. dün gece elektrikler kesildi . normalde bir gece öncesi çantamdan tutun giyeceklerime kadar işe gideceğim sabahına hazır olsun diye hazırlayan ben ehh sabaha gelir yahu elektrik değil mi bu diyerekten yatış yaptım.
sabah oldu facia elektrikler yok! ben daha dolabımda ki yazlık , kışlık , baharlık olayına bile el atmamışım. envai çeşit yazlık eteğin içinde kal öylece işte elimde telefonun ışığı ile.
neyse buldum bir pantolon , gömlek . işte o noktada sıçmışım. gömleğin ütüsü yok tamam dedim askiya alinan hayat üstünede bir şal at hele bir şeycik olmaz diyerekten çıktım evden.
şu an üstümden paçozluk akıyor. itiraf ediyorum başak burcuyum bir de.
masamın bir köşesinde bir adet türk kahvesi fincanı , bir adet çay bardağı, iki adet tabak , bir köşede yine müsveddeler.
utandım ilk kez kendimden bu derece utandım.bu tembellik nedir böyle bir silkin kendine gel dedim.
yok ama ben bu değilim. hemen kendime bir çeki düzen veriyorum bugünden itibaren.
eylemlerin ertelenmesiyle yahut eylemsizlikle sınırlı değildir. tembellik konusunda ihtisas yapmanın, tembellik kurumunun mütehassısı olmanın kanıtı "aman sonra düşünürüm" demektir ey okur. düşüncelerini dahi ertelersen, olmuşsundur.
işten geldikten sonra kumaş pantolonu çıkarmaya üşenip öylece kendini yatağın üzerine bırakmaktır. saatler sonra farkedilir pantolonun çıkarılmadığı. sonra biraz daha üşenilir pijamaları giymeye. biraz daha öyle yatılır. artık uyku vakti gelince söylene söylene kalkılır, kıyafetler değiştirilir fakat garip olan şey pantolonun hiçbir şekilde kırışmamış olmasıdır.
