elektronik yayıncılık ve internet ile birlikte değişik ve çok karmaşık bir hal almıştır. örneğin bir konu hakkında araştırma yapıyorsunuz ve interneti kullanıyorsunuz. google'de aramanızı öyle terimler yazarak sınırlandırıyorsunuz ki 5 tane site kalıyor ve belki de bu sitelere o kadar site içerisinden ulaşmak mümkün değil. işte sizin bu aramanız dahi telif hakkına konu olabiliyor. bir başkası sizinle aynı aramayı yaptığı takdirde telif talep edebiliyorsunuz. haa sonuç çıkar mı çıkmaz mı bilemem ama pratikte olmasa da teoride böyle bir hakkınız mevcut. *
10 seneye kalmaz tarih olmasını beklediğim hukuki terim. sokaktaki korsan cdci yüzünden değil youtube, google, mininova gibi dev bütçeli şirketler nedeniyle. 3 milyar torrent indirildi sitemizden diyerek kutlama yapma pişkinliği gösteren mininova karşısında ne yapabilir mesam sesam gibi kuruluşlar. kapitalizmin altın kuralı büyük balık küçük balığı yutar. müzik piyasası kendini bu yeni durumla bütünleştirmeye başladı bile. albüm satışlarından ziyade konser, turne, gece klubünde çıkmak gibi şeylere öncelik vermeye başladılar. sinema sektörü ne tür açılımlar geliştirecek göreceğiz. internet bu denli hızlı büyürken telif hakkının dönemini kapatması kaçınılmaz bir durum.
fayda sağlamak temelli değil de para kazanmak hırslı ortaya çıkan esasen kolektif akıl eserinden nemalanmak maksatlı götten uydurma hak talebi. insan tek başına değil de, çevre ve ona bağlı faktörler yardımı ile geliştiğinden telifi alıyorsa bile sosyal çevresi ile paylaşmak zorundadır. misal, bizim bir arkadaş iki kez yanan kibrit çöpü icat etti; aslında icat değil de, bir icadı geliştirdi diyelim. sonra bu puştun götü kalktı palazlanınca. lan bir havalar bir havalar. olm ver şu paradan pavyonda biraz eğlenelim diyoruz kaş kaldıyor dudak büküyor, telif telif diyor. çullandık üzerine ibnenin şimdi veriyor parayı paşa paşa.
ülkemizde insanların gözünde en kolay ihlal edilesi haktır, çünkü eser üreticisinin elinden bir kez çıkıp umuma yayıldı mı artık umumu oluşturan kişiler, o eserin üzerinde eserle birlikte varlığını devam ettiren telif hakkını umursamazlar. bunun nedeni de tüketici bir toplum olarak niçin bedavaya ya da daha ucuza tüketme imkanı varken fazladan para ödeyeyim düşüncesinin insanların kafasında yatmaktadır. açıkçası türkiye'nin ekonomik yapısının da bunda rol büyüktür, insanların cebinde anca kendi karınlarını doyurmaya para vardır. ancak telif hakkının önemi devlet politikası olarak algılanıp ona göre tedbir alınmadıkça ne insanlar bu ülkede eser üretecek, ne de türkiye üretilen eserlerin satımı açısından bir pazar olarak görülecektir...
