hep yapmak istediğim ama hiç yapmaya cesaret edemediğim aktivitedir. olmuyor yapamıyorum. bakıyorum insanlar ne güzel yapıyorlar. bir an özgüvenim yok lan benim ne ezik adammışım diye düşünüyorum. sonra vazgeçiyorum ama yapamıyorum yapan arkadaşları taktir ediyorum bu arada.
televizyon izlenirken sözlükte eş zamanlı olarak takip ediliyorsa şayet, durduralamaz yazma isteğidir. olay kişiden çıkmıştır o an, parmaklar otomatik olarak çalışır.
sözlüğü, kurgusal bilgi paylaşımı yazılan bir yer olarak değil de kankayla dedikodu yapılan 2. tekil şahıs olarak gören bünyelerin içine düştükleri eylem. hmmm.. eleştirmiyorum. çünkü sözlük; kişi nasıl yorumlarsa o olmuştur artık.
