Zaten sıkıcı olan pazar sabahına kötü bir şekilde uyanmaktır. Uyumaya çalıştığımda duyabileceğim her türlü sesten nefret ediyorum. ışıktan da nefret ediyorum.
televizyon yok ki burda. o kart sesli koca karı bağırarak uyandırmasın diye 5de uyanıyorum ben. yoksa sağlıkmış, uykusuzlukmuş, zinde başlamakmış felan umrumda diil.
(yalnız annemden bahsetmiyorum)
Çizgi film falan açıksa daha kötü oluyor, bir de sesini sonuna kadar açıyorlar. Günün birinde kafaya koyup televizyona baltayla girebilirim anlık bir öfkeyle.