gördüğüm ve izlediğim şeyleri yorumlama ve anlamlandırmaya başladığımdan yaştan beri istemsizce hissettiğim duygu . Başlıkta ifade edilmese bile buna facebook, twitter gibi bilimum sosyal ortamda bizi geri zekalı sanarak paylastıkları ;ego tatmininden başka bir içerik barındırmayan empati,sempati vb birçok "pati"'den eksik düşüncelerle yazılmış ,paylaşılmıs ve söylenmiş hersey beni utandıriyor.bu utanma geniş anlamda ülkenden utanmak gibi de tanımlanabilir.
Siktirgit o zaman utanıyorsan bu ülkeden diyenler olacaktır ki onlarında benimle bir noktada aynı fikirleri paylaştıklarından o kadar eminim ki.bu utancı hala hissetmemiş arkadaşları (bkz: esra erol), (bkz: seda sayan)(bkz: alişan ve çağla şikelin yaptığı herhangi bir program)(bkz: çoğu yandaş tavır takınmış herhangi bir siyaset programı)(bkz: facebookta engellemek istemediğiniz ama paylaşımları aşk sözlerinden ileriye gitmeyen cocukluk arkadaşınız) (bkz: saçma magazin programları) ve daha eklenebilecek onlarca örneği incelemeye ve tekrar düşünmeye davet ediyorum.
hala ikna olmamış arkadaşlar rahatlıkla eksileme işlemine başlayabilirler .onlar için televizyonda (bkz: bu tarz benim) adlı muhteşem program (bkz: show tv) ekranlarında yayında.keyifle izleyebilirler.
doğrudur. hangi kanalı açsak utanç verici sapıkça görüntüler izliyoruz. günümüz tvsinin eski kırmızı noktalı görüntülerle hiç bir farkı yoktur. sapıtmamak için izlememek lazımdır.
misafir geldiğinde televizyonda çıkan sevişme sahnelerinde yaşanır en çok.
o an bir de muhabbet biter ortam birden sessizleşir (murpy yasası hesabı).
kumanda da kesin koltuğun arasına falan girmiştir bulunmaz.
