çocuk ve anne çatışmalarının sebeplerinden biridir. tartışma çok uzarsa annenin 'hiç bir iş yaptığın yok, hakkımı helal etmiyorum sana' lafına kadar gider.
- anneeaaa bişey izliyorum kapat şunu.
+ bitiricem serkancım birazdan sabret.
- ya tam dövüşlü karateli yere geldi, kapat hemen.
+ evladım misafir gelicek birazdan. susarsan çabucak biticek.
- yaaa başladı dövüşlü film.
+ ay burnumdan getirdin. hiç bir iş yaptığın yok, öleyim de kurtulayım çocuk.
- yeaa önüme geçmesenee. ehehe ne biçim vurdu tekmeyi...
anne kişisinin burada, televizyon izleyen kişiyi sabote etmeye yönelik en ufak bir art niyeti yoktur. maksat, toplamadığımız kıçımızın biraz daha temiz olmasını temin edebilmek adına, kıyıda köşedeki kiri pisliği temizlemektir.
yoksa odanın tozunu gidip başka yerde mi alsın?
canım anneler.
sonrasında televizyon son ses açılır, ama bu kez de annenin azarıyla karşılaşılır: oğlum kıssana şu televizyonun sesini!
iyi de neden? televizyonun sesini açabilmeyi başardığım 1,5 yaşımdan beri bu sorunun cevabını bulamadım. zaten süpürge sesinden dolayı televizyonu zar zor duyuyorum. o masum televizyonun sesinin, kime, ne zararı olabilir ki?
