çocukken nefret ettiğim halde oturup manyak gibi izlediğim program. hayır sevmiyorsun değiştirsene... neden oturup izliyorsun?.. ilk küfürümü de bu yaratıklara etmişimdir.
kapanışının, programın asıl kısmından daha uzun olduğu çocuk programı.
bunlar vedalaşırken tek tek güle güle derlerdi. tam "aha bitti galiba." derken bi gülüşme sesi gelirdi. sonra bi bakardınız bunlar yine ortaya çıkmış. işin yoksa tekrar bunların "güle güle" lerini dinle.
bunlar sırayla yine vedalaşırdı. "bu sefer kesin bitti." diye düşünürken o amına kodumun poo su yine çıkardı tepenin arkasından.
"sikritin gidin lan artık!" diye haykırasım gelirdi ama yapamazdım. çünkü o zamanlar terbiyeli, uslu çocuktum.
Bitecegi zaman güneşte bebek sureti belirip, yerin altından çıkan fiskiyemsi bi aletten, karizmatik sesli bi amcanin "batarken güneş ardından tepelerin, veda vakti geldim teletabilerin" demesiyle ağladığım, ama yine de cocuklugumun en güzel eglencesi olan programdır. Ey gidi günler. Bu arada po gaymiş??!
