aşmış dire straits şarkısı, love over gold albümünün açılış parçasıdır ayrıca. özellikle bir anda hızlanan ve yavaşlayan temposu ve sondaki gitar solosu insanı kendinden geçirir. mark knopfler'dan size bir müzik ziyafeti...
bu şarkının üstüne şarkı tanımam! o derece yani...
olağan üstü bir sarkıdır. kelimelerle tarih edilemez.uzundur 14:20. bitis kısmındaki benzersizlik insanı duman eder! dinlerken yasanır....
dire straits'in en güzel albümünün en bi güzel şarkısıdır oldukça değişiktir, girişi uzundur, şarkı uzundur ama sabır gerektirir ve bu sabrı kendisinden esirgemeyen dinleyiciye hayatının en güzel dakikalarını yaşatır iniş çıkışlarıyla, piyano sololarıyla harikadır bambaşkadır hele o You know Id sooner forget but I remember those nights kısmında beni bitirir, öldürür, gebertir...bir şarkı ancak bu kadar yoğun ve güzel olabilir çünkü telegraph road hayatı anlatır savaşı, sevgiyi, insanları... bir tanedir ve çok özeldir...
buyrun türkçesi
türkçesi;
uzun zaman önceydi adamın biri geldi yoldan
sırtında çantasıyla otuz mil yürüyerek
beğendiği yerde durdu ve yükünü indirdi
vahşi doğanının ortasında bir kulübe yaptı ve kışlık stoğunu yığdı
soğuk göl kıyısındaki toprağı ekti
ve diğer yolcular geldiler yoldan aşağı doğru
kimse ne daha ileri gitti ne de geri döndü
sonra kiliseler geldi ve okullar
sonra avukatlar geldi ve yasalar
sonra trenler ve yük dolusu kamyonlar geldi
ve o eski pis yol telgraf yolu oldu
sonra madenler geldi ve ondan sonra cevher
sonra zor zamanlar yaşadılar, bir savaş sürüyordu
dışarıdaki dünyayla ilgili bir şarkı okudu telgraf
telgraf yolu derinleşti ve genişledi
kıvrılarak akan bir nehir gibi
ve radyom diyor ki bu gece don bekleniyor
insanlar fabrikalardan eve dönüyor
trafik altı şerit
üç tanesi yavaş ilerliyor.
işe gitmeyi sevirodum ama kapattılar
işe giüke hakkım var ama burada iş bulmak imkansız
ve diyorlar ki neyse bedeli ödenecektir
ekilen tohumların bir kısmını biçmemiz lazım
tellerin ve telgraf direklerinin üzerindeki kuşlar
canları çektiği anda uçup uzaklaşabilirler bu yağmur ve soğuktan
kendi telgraf şifreleriyle konuştuklarını duyabilirsiniz.
telgraf yolu boyunca.
biliyorsun yakında unutacağım ama şimdi hatırlıyorum o geceleri
hayatın sadece ışıklar arasında geçen bir yarıştaki bahis oldugunu
başın omuzumda ve elin saçlarımdaydı
oysa şimdi soğuk, aldırmıyormuş gibi davranıyorsun
ama inan bana güzelim seni götüreceğim buralardan
bu karanlıktan kurtarıp günışığına çıkartacağım
bu ışık ırmaklarından bu yağmur ırmaklarından
bu isimlerle caddelerde yaşayan öfkeden kurtaracağım seni
çünkü hafıza şeridindeki tüm kırmızı ışıkları çiğnedim
umutsuzluğun alevler içinde patladığını gördüm
ve bir daha görmek istemiyorum
üzgünüz kapalıyız diyen tüm levhalardan kurtarıp
telgraf yolu boyunca götüreceğim seni.
dire straits i anlatmaya lüzum yok. gürültüsüz, dış seslerden izole bir vaziyette dinlenildiğinde ab-ı hayat etkisi yapan eserdir. tunnel of love ile birlikte bir tren yolunun iki rayı gibidirler.
dire straits nadidesi. tüm zamanların en görkemli rock klasiklerinden. aynı zamanda akla hayale sığmayacak güzidelikte bir albüm girişi, açılışı.
iflah olmama sebebi.
Mark amcanın Amerika turnesi sırasında turne otobüsünde bestelediği ilk yerleşim birimlerinin çorak topraklarındaki telgraf direklerini anlatıp, daha sonra kurumların oluşumu ve işsizlik gibi ekonomik sorunların konusunu oluşturduğu 14 dakikalık Dire Straits şarkısı. Genel tanımı bu şekilde olup bazı gönüllerin neşesi ve ciğerlerin köşesidir.
mark babanın bizlere hediye ettiği nadide sanat eseri bir daha bunun gibi bir parça yapılır mı bilemem ama dinledikçe insanın müziğe olan bakışı değişiyor.
kesinlikle kaliteli bir hi-fi sistemde dinleyin yoksa tadını alamazsınız.
