Sizi değil, sevdiklerinizin aklını yitirmesine neden olan unutmadır.
Lanet olsun böyle bağımlılığa ve beklentiye!
Her istediğinizde, kişiye ulaşma, konuşabilme lüksü ve rahatlığı nedir, sahiden böyle bir hakkınız olduğuna inanıyor musunuz?
Telefonu evde unutabilirim, bu benim acilde kan veriliyor, komaya girmek üzere olduğumun göstergesi midir Allah aşkına?
Bi sakin olun!
Akıl, izan' ı devreye sokun çok rica ederim!
şarja koymaya erinip yaklaşık 1 buçuk hafta boyunca çalışma masamın kutu köşesinde olan arada da şarjı olduğunda buraya girdiğim, başka bir yere baktığım normal bir eşyayken evde unutmak benim için sorun olmuyor.
Evde Kolumu unutmuş gibi olurum bütün gün.
Hep bir yanım eksik.
Ne çok titrer şimdi o bensiz?
Kimler arar onu da cevap veremez...
WhatsApp'tan kaç mesaj gelmiştir kim bilir?
Ya kombi bakım, digiturk, internetsiz ev kalmayacak?
Onlar da aramış mıdır?
ilk defa gidilecek bir yere ulaşmak için otobüse binildiyse ve o otobüsün ekranında durak isimleri yanlış akıyorsa sıçırtan durumdur. Yüz kişiye sorduk, yüz farklı yol tarifi aldık oynamak var bu işin sonunda.
Her zaman aynı cebime aynı şekilde koyduğumdan çıplak hissetmem ve her evden çıkarken şu hareketi yapmamdan ötürü başıma gelmesi pek mümkün olmayan olay. https://galeri.uludagsozluk.com/r/1973875/+
Umrumda bile olmaz evden çıktıysam bir daha bir telefon için geri dönmem. Hatta bazı yerlere bilerek götürmediğim oluyor muhabbet bozulmasın diye.
Son sınıftayken okula çok telefonsuz gitmişimdir. Kendimi gayette rahat hissediyorum.
valla süper bir durumdur. 10 dakika önce farkettim resmen havalar uçtum amk.
oğlum bakın şu zamanda telefonsuzluk özgürlüktür. arayın arasın yazan yazsın amk sikimde değil ohhh be. unuttuğuma seviniyorum lan, çünkü normal şartlarda unutma lüksüm yok. o yüzden seviniyorum. vay amk. hatta eve gidince ben telefonu 7. katta atayım aşağıya. yani düşüreyim. süper fikir.
Fark edildiği anda insanın başından aşağı kaynar sular dökülür. Eve döndüğünüzde bilmem kaç sohbetten yüzlerce mesaj, onlarca cevapsız aramayla karşılaşabilirsiniz.
90'lara geri dönmektir ama tam dönememektir çünkü senden başka herkeste telefon olacağından sen yanlız hissedeceksin, herkes telefonda iletişirken, sen yalnız veya yancı olarak kalacaksın.
iletişimin bir günlüğüne kopmasıdır.
hadi arkadaşlarla ile görüşme kısmını geçtim de, iş için de kullanıyorsan aksamalı mesailerle gün bitecektir. şirket telefonundan "aynur hanımla görüşebilir miyim" diye aradığımda yüz yirmi tane aynur'la ilgisi olmayan departmanlara bağlayan sekreter, bugün senden çekeceğim var.
Tüm gün insan tuhaf bir şekilde eksiklik duygusu içerisinde oluyor. Evde unuttuğunu bilirsen bir şey olmuyor da, saçma sapan bir yerde bırakıp geçtiyseniz insan sıkıntıya düşüyor. Ben bir kere karşı komşunun ayakkabılığının kenarına koymuşum eski evimdeyken. Orada da unutmuşum. Büyük sıkıntıya girmiştim. Sinir.. Stres..
Bunu fark ettiginiz anda saatlerce küfür etmenize sebep olacaktir ve gununuz igrenc gecer. Hele bir de biriyle bulusmaya gidiyorsaniz. Suradayim su kadar vakte kadar oradayim diye haber de veremezsiniz.
