Kafanın kulağın rahat olduğu yıllar. Şimdi bir yere 10 dk geç kalsak 4 kere telefon çalıyor. Çoluk çocuk gömülmüş telefona tablete oyun oynuyor, sorsan bilmez biri sekiz taş'ı Çelik çomağı. Her video ellerinin altında, ne terbiye var ne saygı. Değişik bir nesil yetişiyor. Asıl karanlık yıllar şu an içinde bulunduğumuz yıllar üstadım.
Mektup vardı o zamanlar. Herkes acaba ne yazacak diye merakla beklerdi mesela. Askerde olan sevgilisini/oğlunu bekleyen yakınlar heyecanla gelmesini isterdi mektupların. O zamanlar daha bir etkileyiciydi iletişim sanki. Anneannem anlatır hep.
evet o yıllarda elektrik kesintileri çok oluyordu baya karanlık geçiyordu geceleri oturup kardeşlerime masal anlattığımı hatırlıyorum gündüzleri de ip seksek saklambaç falan oynuyordum.
her şey tamamiyle mükemmel olmuyor ne yazık ki. fani olanlar için mükemmel olmak diye bir kavram olduğunu sanmıyorum..
telefon yokken evet daha sakin daha küçük sorunsuz hayatlar vardı
fakat insanlar birbirinin yüzünü sesiniz unutuyordu belki aylarca yıllarca göremiyordu..
şu an kilometrelerce uzaktaki birine ihtiyacın olsa 1 dakikada karar verip arayabiliyorsun üstelik görüntülü arayabiliyorsun.. bu güzel bir şey..
onun dışında bilgi elimizin altında. şahsen sözlük karıştırmayı çok seven biri olarak aklıma takılan her kelimeyi her şeyi araştırıyorum..
ne bileyim ders dinleyebiliyorsun kitap okuyabiliyorsun haberleri gazeteleri takip edebiliyorsun ulaşman gereken insanlara ulaşma imkanı sağlıyor bunlar yararlı ve kolaylık sağlayan şeyler..
onun dışında telefon ve internet kullanım yaşı neredeyse konuşma yaşına düşmüş durumda. 8 yaşındaki bir çocuk 50 yaşındaki bir adamla çok rahat iletişim kurabiliyor..
ve farkında olmadan bir çok şey meşrulaşıyor.. En basitinden yuva yıkan kadınların adamların milyonlarca takipçisi ve seven örnek alan insanlar var..
15 yıl önce şehit haberi aldığımızda duyduğumuz öfke ve üzüntü şu an çook farklı.. çünkü süreklı sürekli duymaktan alıştık buna da katillere de kötü insanlara da aldatılmalara hilelere hurdalara..
