başı çektiğim grup. oturamıyorum arkadaş. oturmayı denedim, çabaladım ama olmadı. yapım buna müsait değilmiş. dolaşmayınca olmuyor amk.
oturunca çok garip oluyorum ama. aklım duruyor lan bildiğin. kan gitmiyor beynime. mala bağlıyorum. konuyla alakasız cümleler söylüyorum. ya da konuşamıyorum susuyorum. beni yakından tanıyan arkadaşlarım anlıyorlar zaten bu durumu. "kalk lan ayağa mala döndün iyice yavşak herif" filan diyorlar. bunu erkekler diyor. kız olanlar konuya daha nazikçe yaklaşıyorlar. "sanırım yine oturdun kalk da kendine gel" gibisinden şeyler söylüyorlar. yerim ben onları. canlarım onlar benim.
telefonla konuşurken umarsızca, nereye gittiğini bilmeden, telefonla konuştuğun kişinin söylediklerine odaklanarak 4-5 m2 içinde deli dana gibi bir o tarafa bir bu tarafa gitmektir. Konuşmanın heyecanlı yerlerinde yürüme hızı artmaktadır. Anlam veremiyorum. Neden dolaşır bir insan? Sadece Türklere özgü bir davranış mıdır?
