nasılsın iyimisin muhabbetlerinden nefret eden insandır kendileri. iş ile ilgili bir durum veya başka bir haberleşme gerektiren durum sözkonusu değilse telefonu asla kullanmazlar, kullansalarda iş görecek kadarı ile yetinirler. abartmazlar velhasıl.
birde telefonla konuşmaktan korkanlar vardır efendim, bendeniz bunlardanım, telefonlara asla cevap vermem. işyerinde telefon kullanırım sadece. nedense işyerinde telefon kullanmak beni rahatsız etmezken, özel hayatımda çok fazla rahatsızlık verir. bu yüzden annemin not tutma ve arayanları atlatma yeteneği epey gelişti.
uzun süre cep telefonunu kulağına dayamaktan bıkan insandır. telefon görüşmeleri çok önemli dğeilse yahut ağır özlem duyulmuyorsa o kişiye karşı en fazla iki dakika sürmelidir.
sevgilisinin sürekli "sen beni sevmiyosun." dırdırını dinleyen insandır. telefonun bir haberleşme aracı olduğunu kabul etmiş fakat bunu bi türlü genç nesile anlatamayan telefon adabı neferidir.
telefonla konuşmayı sevmeyen insandır. ne söyleyecekse bıdır bıdır söyler, kapatır. mesaj atmaktan da hoşlanmaz. başarabilen msn'de yakalar, olmadı evinin önünde kıstırmak gerekir. "çok hızlı konuşup kapatıyosun" diye serzenişte bulunmayınız, bunu yazan telefonla konuşmayı sevmiyor.
artık karşısındakinin ne dediğini duymamaya başlayan, 'radyasyon manyağı olduk burda be! kanser ettin beni!' diye düşüncelere dalan insandır. sıkıntılı insan tipleri arasında öncelikli olarak kurtarılması gereken gruptadır bu insanlar, bi yardım..
telefonu konuşma eylemi dışında daha farklı amaçlarla kullanan insan tipidir.
-telefonu top niyetine kullanır.
-sinirlendiği birinin kafasına fırlatır.
-tuş takımını çıkarıp su üstünde yüzdürmeye çalışır vb. ilginç tavırlar sergileyen insandır.
