özellikle cep telefonlarının sıklıkla kullanılmasından mütevellit; konuşma sırasında yerinde duramayan, kapalı mekandaysa mahkumlar gibi volta atmaya başlayan, hareket halindeyken düşüncelerini daha rahat toparladığını düşünen kimselerde gözlenen durumdur.
telefonun yakınına önemli bir kağıdınızı koyduğunuzda yaşanabilir. annenizin telefon görüşmesi sonrası kağıdınızın üzerinde çiçekler başta olmak üzere bir süs dokusu ile karşılaşabilirsiniz. bu da elinin duramaması haline örnektir kanımca. *
(bkz: telefonda konuşan insanın eline ne tutuşturursanız reddetmeden alması)
oturamadıgı gibi uzun bir sure sabit bir sekilde ayakta da duramaz. normal insanlar gibi telefonla konusurken yanındakilere kısa bir kelimelik bir söz söylemesi (kimin aradıgı, yuruyorlarsa nereye gittikleri, kantinde kafedeyse ne istedikleri gibi) şöyle dursun, böyle bir söz beklentisi içinde olanlardan kacarcasına uzaklasırlar. telefonla konusurken baska basit bir işi bile (bi objeyi ordan alıp öbür tarafa koymak gibi) yapamaz. 3-4 yıl boyunca bu hastalıgı olan arkadasıyla dalga gectikten sonra kendisinde de ortaya cıkan biri olarak söyluyorum ki uzun süre hastalıklı kişinin semptomlarına maruz kalırsanız BULAŞICIDIR.
Turklere has galiba , baska bir millete var mi ki ? Yabanci bir arkadasim bana turkler neden telefonla konusurken yuruyor dedi , cevap veremedim ya la.
Nedenini bilmiyorum ama kimle konuşursam konuşayım yerimden kalkıp evde dolanma ihtiyacı hissediyorum koridorda duvarlara elimi sürterek yürüyorum genelde konuşma bittiğinde kendimi balkonda buluyorum.
Paranoyak eylemlerden biri.
bi abi vardı adamın telefonu çaldığında evdeki bütün odaları dolaşırdı, en son kapat şunu amk banyoya girdim senin yüzünden diyordu.
