telefon un öte ucundan dumur eden arkadaştır.birkaç dakika hasbihal ettikten sonra tam sigara yakıp muhabbetin tadını çıkaracağım esnada hevesimi boğazıma sokmuş, kendimi tecrit edilmiş gibi hissetmeme neden olmuştur.oysa beni gece 4 de yatağımdan kaldırıp sigara almak için kilometrelerce yol yürütecek, sabahları aç karna sigara yakacak hatta elinde sigarayla uyuyup yatağı yorganı yakacak kadar tiryaki bir arkadaştan bu lafı duymak gerçekten dumur etti beni.insan alıştıra alıştıra söyler be cengiz sen değil miydin ibrahimle ''kız için sigara bıraktı'' diye dalga geçen insan alıştıra alıştıra söyler be cengiz!
şimdilerde canım telefonu açmak bile istemiyor sözlük.alo diyen sigarayı bıraktım diye dumur ediyor insanı, üstelik kendimi ikinci sınıf vatandaş gibi hissetmeye başladım!ama geçer üst üste geldi yakında geçer!
napalım artık sigarayı da yalnız içeriz, çakma tiryakileri de izmaritten sayarız...
:abi ben sigaryı bıraktım
:artık yeter olum git başka bişey bırak senin sigaraya bırakmandan ben bıktım,ayda bi defa bırakıyorsun
demek ve bir kaç gün sonra hiç bişeyin değişmediğini görmektir..
- alo, abi benim sigara paketini sizde mi bırakmışım?
+ haa evet, burda bi camel var, senin mi o?
- hah onu diyecektim, içmeyin onu, yere düştü paket, her tarafı mikrop içindedir.
+ arkadaş ne kıymetli malın varmış, aklını kaybettin bi sigara için.
- yok be abi, valla sizin için diyorum ben. 5 dakka sonra ordayım, tokanmayın pakete, mikropludur o...
+ allah cezanı versin.
+alo, kanka ben siggarayı bıraktım.
-iyi b.k yedin mehmet. gel yapılacak bin türlü iş var.
+geliyim abi zaten sigarayı da bıraktım, ciğerlerim temiz.
-sktirme ciğerlerini gel lan! gel komaya sokarım seni!
+off bak içimi sıktın yine iş iş iş. dur bi sigara yakim.
-hay senin...
telefonu kapattıktan belli bir süre sonra kendine gelip bir kaç sigara ardarda yakacak insandır. sigara bırakılır mı ya, o olmasa kim yanımızda olacak.
1 nisana daha aylar var bırak şakayı denilesi arkadaştır.inandırıcı gelmedi, hiçbir zaman da gelmeyecek bu tarz söylemler.neden gelsin ki bu bir alışkanlık!hem de uzun vadeye sıkıştırılmış bir alışkanlık, bundan sıyrılmak okadar da kolay değil.üstelik ortada çok ciddi bir sebep yoksa kişi kendisini ve çevresini kasmaktan öte gitmiyor.ha birkaç gün birkaç ay içmez ama eninde sonunda o sigara içilen ortamların verdiği acayip sendromlar bile bilinçaltını provoke edip durur.yanında bir sigara yakan olsa içi içini yer de biraz gurur yapmıştır kendine hakim olmaya çalışır!neticede ciddi bir travma yaşar ama kimselere söyleyemez.çoğu zaman polyanna modunda davranmak zorundadır.''ben mutluyum bakın ne kadar rahatladım sigarayı bırakınca mesajları...'' vermeye çalışır ya asla inandırıcı değildir.
ben sigarayı bırakan insanlara karşı değilim, hatta yanlarındayım her zaman.sağlıktan daha önemli bir şey var mı tabiki yok ama alışkanlıklar insanın yakasını bırakmaz, her yerde onunla beraber yürür, onun benzine yapışır;onlardan sıyrılmak kolay değildir!15 yıldır sigara içen bir insan onu 1 günde nasıl bırakır,dünyanın en mutlu insanı ayağında takılır ben ona, ben o yalancılığa takılı kaldım abicim! nedense inanasım gelmiyor bunlara ve çoğu zaman haklı çıkıyorum.bir cami hocası bana gelip de:
