" genellikle hayatın monotonluğundan ve anlam çıkarmaya çalışıp çıkartılmadığından istenen dilektir.
- lan keşke çocuk olsaydım ne derdim ne sıkıntım olurdu,
- hayat size güzel tabi a... gibi.
keskeler hayatta arttıkca ınsanın ıcınde olmak ıstedıgı durum.
tekrar cocuk olup sıkılınca cılgınca barbıe ıle oynamak.
tekrar cocuk olup kımseyı aldırmadan yasamak.
tekrar cocuk olup ve buyumek,yenıden ona asık olup bu kez elını bırakmamak...
zaman zaman olsa da her insanın mutlaka bir kez olsun istediği şey.
o günlere geri dönmeyi istemek, her şeyin saf ve temzi olduğu günleri yeniden yaşamak. tüm yaşanmışları geri alabilmek ne güzel olurdu. bir kızın elini tutmanın verdiği heyecanı hafızından çıkarmamak, çıkaramamak. karşı cinsele ilişkini belden aşağı düşünmediğin, yoldan geçen bir güzel kız hakkında buna ne kayarım demediğin zamanlar. şimdi ki çocukluğu pek bilmem. benim zamanım da böyle değildi demek geldi içimden. öyle ki o zaman internet yoktu, cep telefonu ben lise 2 deyken ülkeye girmişti. varın yaşımı siz düşünün. her şey o kadar saf o kadar temizdi ki. şarkı da söylüyor ya " biz büyüdük ve kirlendi dünya" diye, her hayal kırıklığım da o günlere dönmek istiyorum.
sanırım benim kendimi yenileme yöntemim bu ama düşünün o günlere dönmek çok güzel olmaz mıydı ?
asla gerceklesmeyecek olan bir istek. böyle bir secenek olsa bile su anki tebrübeyle geri dönmek müthis bir sey olurdu. ilkokuldaki sira arkadasimin ileride bir afet olacagini, ta o zaman asilmaya baslamam gerektigini bilirdim en azindan.
hayatın bazı noktalarında yapayalnız olduğumun ve birilerinin desteğine ihtiyaç duyduğumun farkına varıp da, tüm bunların üstesinden gelebilmek için kendimde yeterli güç bulamadığımda yaptığım şey sıklıkla budur.
başka bir ihtimal de, hayatı boyunca takdir görmeye alışmamış bir karakterin ısrarla çevresinden bunu beklemesidir.
kirlilikten yana şikayetçi olan organizmaların geridönüşüm kutusuna girme arzusudur. ve genelde orada kalıp geri geri dönüşmek isterler. bunun en büyük örneği peter pan ve heidi dir. fakat onlar hep çocuk olmak istemiş ve öylede kalmışlardır.
hayatın puştluğundan bıkıp ne dertle tasayla uğraşıcam hayatın hiç bir anı umrunda olmamayı istemektir. ama hiç büymemecesine hep çocuk kalmak şartıyla.
büyümenin profesyonel olarak çalışmayı ve insanların para uğruna rekabete önem verip hayallerini, iletişimi terkettiğini gördükçe insanın daha çok arzu ettiğidir. yozlaşmışlık ve menfaatçiliğin egemen olduğu toplumda köşeye sıkışıp burnundan soluyan insanın, çocukluğunun dertsiz, pespembe ve oyunlarla geçen günlerine dönmek istmesidir.
yaman çelişkidir uğraşırsın küçükken büyümek için çift sayarsın günleri 3 -3 atlarsın seneleri. sonrasında da imrenirsin haylazlık yapan çocuklar oyunda mızıkcılık çıkarana dondurmayı kendinden ziyade yüzüne ve kıyafetine damlatana. ne mutlu hala çocuk olana.
