birbirlerinden farklilarmiscasina insanlara inanmak. “herkes ayni ya” diye aglayip ertesi gun “fena biri degil sanki” deyip her seferinde fena biri oldugunu gormek.
genelde dinle ilgili şeylerdir. ya da bir an gelir ki; içinde bulunduğu durumdan kurtulmak için allaha yalvarır insan. bir kurtulayım "şunu yapıcam, şu kadar yapıcam, şu kadar dua okuyacağım, şunun kıymetini bileceğim, vs " gibi yalvarış ve sözler içine girer. boşuna dememişler, ateistler bile; öyle bir an gelir ki allaha, ya da allah huzurunda kendine sözler verir.
bunun yanı sıra, insanın kendi sağlığıyla ilgili kötü alışkanlıkları da, genellikle bir daha yapmam denip; devam edilen eylemlerdir. bir de en çok diyet sırasında "bir kerecik bozuyorum, bu lokmayı da yiyeyim bir daha asla yemicem" gibi sözler verilir. ama aynı gece yarısı buzdolabı önünde, hatta içinde bulur insan kendini.
kendine verilen sözler, en kolay bozulanlar olduğundan mütevellit, yapılan hatalardan sonra ders çıkarıldığını zannetmek suretiyle tekrar ve tekrar aynı hataya düşülmesidir.
konuyla ilgili bir aforizma;
'' hayatta yapılacak onca hata varken aynısını tekrarlamak vakit kaybıdır.''
