işten çıkmış yorgun bir şekilde motora binmiştim. elimde kitabım 10 dakikalık sürede okumaya çalışıyordum.karşımda uzun saçlı hoş bir kız oturuyor ve telefonla konuşuyordu. adliye, savcı vs. şeylerden bahsediyordu önemli bir durum olduğu belliydi. telefonu kapattıktan sonra karşısındaki erkek kardeşine dert yanıyordu. oflayıp pufladıktan sonra teknolojinin bu ne kadar önemli olduğunu, onsuz nasıl yaşanılacağını bilmediğini umutsuz bir durum olduğunu söylercesine;
- ben ıphone'suz nasıl yaşayacağım deyiverdi.
telefonsuz yaşamanın zor olduğunu bir yere kadar anlayabilirim ama hiçbir şeysiz yaşayan insanların olduğu ülkede tüm hayatını küçücük makineye bağlayan güzel bir kızın bu durumu hem üzdü hemde şaşırttı doğrusu. 21.yy'da kendimizi kaybettiğimizin göstergesidir teknolojinin anlamsızlaştırılması.
