bir delinin kuyuya taş atmasıdır. izmirliler çeşme'yi falan saymazlar nitekim çeşme, efes gibi yerler yalnızca çok büyük şehirlerle karşılaştırma yapılırken yazılır.
izmir e gelip boyoz yemeden burger king arayan bir zihniyet düşüncesidir. sabah 7 de kalkıp kordon da bir yürüyün, martıları güneşin ilk halleri ile görün ve ordaki bir boyozcudan, bir boyoz ve bir adet haşlanmış yumurta alın sonra da bir çay söyleyin. böyle bir zevki tattıktan sonra konuşmak gerekir bu tür konuları.
tekirdağlı arkadaşın memleketine dönerken izmir'de kalacak olanlara üzüntü ve kıskançlık karışımı bir duygıyla bakışını, izmir'den çıkan bir çok başarılı işadamı, sanatçı, model ve biliminsanının kendine güvensiz oldukları varsayılırsa bunu nasıl başardıklarını açıklayamayan önerme.
izmir'in övündüğü şeylerin çoğunun köklü bir kültür olmamasından ileri gelebilecek olan durumdur. boyozmuş, kumruymuş, yoktu bunlar 20-30 yıl evvel. otogar desen kendinden geçmiş. otobüsler desen bitap. bir yerde doğrudüzgün fastfood bulamıyorsun; bütün sahili yürüyüp bir burger king buluyorsun hasan tahsin anıtı'ndan. bu ne lan? tekirdağ'ın gözünü seveyim.
insan memleketini niye sever. başka çaresi yoktur da ondan. amma biz biliriz ki
bir yerde mutlu mesut olmanın ilk şartı orayı sevmektir.
burayı seversen burası dünyanın en güzel yeridir.
amma dünyanın en güzel yerini sevmezsen orası dünyanın en güzel yeri değildir.
izmir'in, izmir'e okumaya gelen üniversite öğrencilerinin lisanslarını tamamladıktan sonra dahi kalmak istedikleri şehir olmasıyla çelişen önerme. kıvrımlı sahili, her daim bahar mevsimini anımsatan rüzgarı ve insandaki serotonin miktarını arttıran kalabalık caddeleri başka şehirdekilerle karşılaştırılamamkla birlikte giydiğiniz şorta, içtiğiniz biraya, sevgilinize sarılışınıza, sere serpe çimlere uzanıp dinlenişinize aldırış etmeyen insanları ne tekirdağ ne de istanbul barındırıyor olsa gerek.
