şu küçük tepeler var
denize bakar
ve zaman gece, gecenin geç saati;
uyuyamıyorum bir süredir,
yukarda bıraktım arabamı
çelikten bir zebella gibi,
sürünerek iniyorum tepelerden,
kaya parçalarını ufalayıp
ve beyinsiz cılız deniz bitkileri
çiziyor her yerimi,
aşağı iniyorum
hantal, uyumsuz,
sahilde garip bir yaratık,
ve etrafım âşıklarla sanlı,
iki-başlı canavarlar
dönüp
tekil bir benliğin
manyaklığına bakıyorlar;
utanmış, aralarından geçiyorum
deniz darbelerini
beyaz duvarlara çeviren
bir sıra ıslak kayaya tırmanmaya;
ayışığı ıslak
kel kayanın üzerinde
ve şimdi buraya ulaştım ya
burda olmak istemiyorum
deniz leş kokuyor
ve sifon sesleri çıkarıyor
tuvalet gibi,
ölmek için kötü bir yer;
ölmek için her yer kötüdür,
ama tanıdık duvarları
ve tozlu lambaları olan
sarı bir oda daha iyi; onun için...
tabii yine aptalca;
aslanların ülkesinde bir çakal gibi,
geri dönüyorum aralarından
geçip, battaniyelerinin
ve ateşlerinin ve öpüşmelerinin
ve kumlu tepinmelerinin arasından,
tepeyi tırmanıyorum
daha kötüsü, toprak parçalan sıçratıyorum,
ve siyah gökyüzü, siyah deniz
arkamda kalıyor
oyunu kaybetmiş,
ve ayakkabılarımı bıraktım aşağıda
onların yanında iki boş ayakkabı,
ve arabada
çalıştırıyorum motoru,
farları yakıp uzaklaşıyorum,
sola kırıp Doğu'ya sürüyorum,
tırmanıp ülkeyi, tüyüyorum,
çıplak ayaklar aşınmış tırtıklı lastikte
uzağa gidiyorum
başka bir yer
aramaya.
