tekrarlama,yineleme.
aslında...
tekerrür aynılık demek değil. ne de çember yuvarlaktır aslında.
"dem bu demdir, dem bu dem..." zinciri içinde mazi de, gelecek de bizimle, hepsi bu anın içinde.
Bir sisin ağırlıksız örtüsünde gizlenmişim
Yüzyıllık bir saklambaç oyununun en iyi saklananı benmişim
Unutulmuşum gizlendiğim yerde ve hiç ses de etmemişim.
Sesimi birine emanet edip gitmişim
Bir ömür ne zaman uzundur ne zaman kısa?
Bir kutbu varsa insan hayatının
Ve gecesi gündüzüne hiç karışmazsa
Altı aylık ömrünüz kaldı dediklerinde
Bir kelebeğinki kadar mıdır orda da?
içimden vapurlar geçiyor bu karanlıkta,
Hava buz, hava ayaz
Vapur, bir anda karaya oturuyor seyreylerken
''Sığ kalmışsın'' diyor ''ey deniz!
Şimdi neyleyim ben?''
Kendi ömrüne ilmekler atıyor vapur
Denizin dibine tutuluyor alargada kalmışlık
Saydam bir çapa sürüyor kum diplerini
Uykucu kelebekler uyanıyor bal ağırlığında
Bekaretini yırtıyor kumsalların
Her yer kan, her yer viran
Pamuklar tutuşturuluyor deniz altlarına
Deniz atları kişniyor ağırlıkla, ve her biri kızanda
Sisin külçe yükü kendinden yitiyor, hafifliyor yalnızlık
Karşı kıyı saklandığı yerden çıkıyor
Yeni bir dünya gibi açılıyor penceremden
Ve ses vermeye başlıyor artık akşamüstü ışıkları.
Kaç dakikada bir geçiyor bu vapur
Her kaç dakikada bir kopuyor bu sessiz kıyamet?
