kimileri vardır ki, hem pek bi güzel -da/-de ayırır, hem de pek bi güzel mağdur yazma yetisine sahiptir. tabii bunlar fasa fiso, istersen "aguu" de, kişisel tercihin. ama es geçilmeyecek bir kısmı insanların paradan daha önemli değerlere sahip çıkması gerektiğinin bilinci olmasıdır ki, bunu destekleyen kalabalık, tabirinin ötesinde bir mitingle ortaya konuldu.
özlük hakkı diye bir şey duymayanlara mırıldanmadır. kazanılmış haklarını geri almak davası tekel işçileri için daha değerliyken ve gerekenken bunu yapmayıp, içtiği sigaranın hesabını bile işçilerden soranlara mağduriyet hacivat tiyatrosu sunacak bir durum hiç kimsede yoktur.
anlayana sivrisinekler saz çalarken sen neredeydin, aklını bi kurbağaya mı bağışladın. peki madem hayvansın, düşünmeden, hakları elindekilerin ötesine geçemezliklerle değerlendir.
ama; gün gelip "yok" ve "yetmiyor!" ve "ihtiyaç" ve "ben haklıyım" terimleri kalın derini aşıp beynine girmeyi başardığında -ki muhtemelen ok senin kıçına çıban acısı vermiştir- bugünü hatırla, iyi hatırla.
geçmişinin notu, insanlığının kapasitesinden farklı değil ve geridesiniz; ama birilerinin hala umudu var.
