çin de uygulanan en mantıklı ve fakat en çok eleştirilen uygulamaydı. ve fakat şimdi ki komünist hükümet bu kararı gevşetme kararı aldı. malumunuz çin'in nüfusu 1.3 milyar... küsürüne girmeyeyim. bir düşünün ki 1.3 milyar insan sifon çekiyor ? evet evet düşünün çünkü dünyanın iktisadi durumu 7. milyar nüfuslu dünyamızı bakamayacak noktada. bu şu açıdan önemli, ikinci dünya savaşında özellikle seksen ve doksanlı yıllarda kapitalizm ve demokrasi bir dans halinde idi. ve fakat artık yolun sonundayız. dans bitti, oyun bitti. yok ettiğimiz kaynaklar ve gözümüzü bürümüş para hırsı bizi esir aldı. sonuçlar çok net... ve buda nerede çokluk orada bokluğun algoritmasıdır. gelecek hiç de parlak değil.
evet... artık hepimiz çinli mi oluruz, dünya ne zaman boku yer, dünya savaşı ne zaman patlak verir gibi sorular sorarken aklım, ruhumun geldiği nokta da inanın bu siktiğimin dünyasında çok fazla durmak gibi bir niyetim yok diye düşünüyorum... ve ruhum ne haliniz varsa görün noktasında koca bir orta parmak kaldırıyor, insanlığa...
Bir evin bir bebekliği, zencilere müstahak Adidas y Nike markalıysa;
Bir evin yek oğulluğu, 5 liralık fıçı birayla raf çubuğuna asılmış 45 g fıstık rahatlığıysa;
Bir evin tek çocukluğu, erkeklik organının 5 liralık idrar borusuyla çocuklarını tuvalete çıkarma imkanı buluk tabiata geri gönderme uğraşıdır.
Her şeyden önce, bir meslek sahibi olmadan hemen önce, az önce.
Paylaşmayı zor öğrenen çocuk tipidir. Aslında bu tek çocuk olmaktansa yetiştiriliş tarzıyla da ilgilidir ama tek çocuk olmak bu konuda önemli bir paydır.
yasamayanin bilemeyecegi hadisedir. heleki 28 yaşına gelmisseniz anne babayi kaybetme korkusu basar uzerinize. ölmek için kendinize bi bahane daha bulmus olursunuz.
sahip olduğu şeyleri paylaşmakta zorluk çeker. tabi her tek çocuk böyle değildir .ancak genel olarak böyledir. ve genel olarak çok şımartılırlar. çünkü tek çocuktur.
Tek cocuk tek millet. Uc cocuk cok millet. Evli mutlu gocuklu. Herkesin duymak istedegi su aslinda "simarik" olurlar.illettirler. asosyaldirler filan filan. Oysa hepsi oyle degildir. Anne karninda ikizini yese bile. Yeterki iletisim kurmmasini bil.
sıkıntılı oluyorlar. kendilerini yalnız hissediyorlar. eğer bir çocuk yapacaksanız ,ona mutlaka sporla sanatla ilgili bir hobi bulun. yoksa çok mutsuz oluyorlar.
Benimdir. Nefret ederim bu durumdan. şu hayatta anne babanı kaybettiğinde sap gibi yapayalnız kalacağını bilmenin acısı her dakika içindedir. insanlar sana dünyanın en Gamsız, en rahat insanı olarak bakarlar ama bilmezler içinde kopan fırtınayı.. Yalnızlık korkusu sarmıştır dört bir yanını. Ve sen mazoşist bir duygu ile anne babanın ölümünü hayalinde kurup gecenin bir yarısı onları arayıp ağlarsın, ne olur ölmeyin diye yeri göğü birbirine katarsın. içinden kardeşi olanlara bakarken geçen kıskançlık hiç bir kıskançlık ile karşılaştırılamaz bile. Hep yalnız kalacaksındır.
tek çocukların, kardeş sahibi olanlardan daha egoist olduğu söylenir. oysa araştırmalar sanılanın aksini ortaya koyuyor. Amerikalı bilim adamlarının Çin'de yaptıkları bir araştırmadan çıkan sonuçlar şu şekilde rapor edilmiştir:
* kardeşsiz büyümekle karakter özellikleri arasında bir bağlantı yoktur.
* tek çocuklar, sosyalleşme konusunda yaşıtı olan kardeşli bireylerden çok farklı zorluklar yaşamamaktadır.
*tek çocuklar, konuşmayı öğrenmede kardeşi olan çocuklardan daha erken bir gelişim göstermektedir. bunun nedeni de anne ve babasından daha fazla ilgi görmesi ve bu ilgiye konuşarak yanıt vermesidir.
* kardeşsiz büyüyen çocukların yetişkinler dünyasının bilgi ve birikimine daha çabuk erişebildiğinden dolayı bilgi düzeyinin kardeşi olan çocuklardan daha ileride olduğu kanıtlanmıştır.