anneler'in kızdıgı zamanlarda; bir evde iki çocuk olacağına biri orman'da çubuk olsaydı dedigi sözdür. tabi bu buhranlı zamanlarda söylenir. velasılı bir kardeşin yerini de hiç bir şey dolduramaz hani.*
herşeyin kendisine ait olduğunu zanneden,herşeyin hakimi olduğunu zanneden fakat acınacak durumda olan çocuktur.çünkü yapamadığı ödevi soracak bir ablası yoktur.derdini kardeşinden başkasının dinlemeyeceği bir çocuktur. kısaca yalnızdır.
- kaç kardeşsiniz ?
+ 0 kardeş.
- nasıl 0 kardeş?
+ kardeşim yok yani
- ama 0 kadeş diye bi şey olmaz.
+ ben, benle kardeşiz böyle şeyde olmaz
- mantıklı bir önerme.
+ bencede.
evin hem büyüğü hem küçüğü olunması sebebiyle bir çocuğu bunalıma sürükleyebilir.
- sen küçüksün yapamazsın
- sen büyüksün bunu kendin yapmalısın
cümleleri arasında, çocuk anlayamaz, "ulan büyük müyüm, küçük müyüm? karar verin", diye düşünür. hem bakala çakkala sen gidersin, evin küçüğü gibi, hem de evde işlere yardım etmen beklenir, evin büyük çocuğu gibi. kavga edecek kardeş olmadığından, sürekli ananla babanla dalaşırsın, "asi" ilan edilirsin evde.
evde, bütün ilgi senin üzerinde olduğu için, okula ilk başladığın yıllarda, kimse seni sallamayınca da bunalıma girersin, sevgilin tarafından terkedilince de, kardeşi olan adama göre daha fazla bunalıma girersin.
evde, akranın kimse olmadığı için, kendi kendine oyunlar icat etmek zorunda kalırsın. kendi başına bir şeyler yapmaya o kadar alışırsın ki artık, birileriyle alışverişe gitmek, birileriyle sinemaya gitmek garip gelir sana.
ama en kötü yanı, bir yerlerde okuduğum bir cümledir, bu cümleyi okuyunca dank etmişti kafama. tek çocuk olan bir edebiyatçının, annesi ve babası öldüğündeki ruh halini anlatıyor.
"hiç bir zaman bir kardeşim olsun istemedim. fakat onları kaybettiğimde, yer yüzünde benimle aynı acıyı çeken, bir kişi daha olsun istedim. insanlar sizi teselli etse de, sizinle aynı acıyı çekmiyorlar sonuçta"
cümle tam olarak böyle olmasa da buna benzer bir şeydi. ailemi kaybedersem, nasıl derinden yaralanacağımı hissettmiştim ilk defa.
doğacak olan cocukları şansız olacak olan çocuktur. bu tek olan cocuk erkekse çocukları amca ve haladan eğer kızsa teyze ve dayıdan mahrum kalacaklardır.
19 sene kardeşinle birlikte yaşadıktan sonra çocuk bir haftalığına tatile çıkar ve siz evin tek çocugu kalırsınız. Allahım ne guzel bir duygu bu ya kimse birseyine karışmıyor annen baban sadece seninle ilgileniyor. farkettim ki ben özlemişim bunu.
televizyonda hep onun istediği seyredilecek bilgisayara oturunca kavga çıkar neyse ki laptop alınca bu sorunumuz çozuldu. erken yatar herşeyi yemez ayyy o kanun gibi yaşar ben aşırı free o yuzden aynı yoldan gitmek zor oluyordu. ama bir hafta sadece...
aslında şimdi ikimizde evde yokuz faklı şehirlerde üniversite okuyoruz hatta farklı ülkelerde. tabi ki onu çok özlüyorum ama evin tek çocugu olmak da başkaymış be.
büyüdüğünde de yalnız kalması yüksek ihtimal olandır. tek oluşunun ve paylaşmayı bilmeyişinin etkilerini çok zor hazmeden,kabullendiğinde sosyal çevresinde yine tek çocuk oluşuyla şahlandırılacak ve fakat yalnızliğını hiç bir zaman hiç kimseyle paylaşamayacaktır.
Şımarık olmakla alakası yoktur, o tamamen yetiştirilme tarzıyla ilgilidir. Çoğu zaman güzel görünse de tek çocuk olmak hayatta yalnız olmayı da beraberinde getirir.
surekli hakkinda robotmus gibi tanimlama yapilan cocuk. farklidir ama belirli kategorilerle siniflandiramazsiniz. haklarinda kesin bir sey soylenmesi zor olsa da, ozel olduklarini soyleyebiliriz. cunku bircok olayla yalniz basa cikarlar. sanilanin aksine her aile de bu tek cocugu simartacak kadar ustune dusmez.
içinde bulunduğum durumdur. Şikayetçiyim. Ama yapılacak bir şey yok. Şimdiye kadar tek çocuk olduğumu söylediğim her ortamda öğrenenlerin tek çocukla ilgili ön yargıları yıkılmıştır. Beni böyle yetiştirdikleri için aileme teşekkür borçluyum. Fakat yadsınamaz bir gerçek vardır ki tek olmak zordur. Yalnızlığı daha bir içinizde hissedersiniz. Hep kardeş istediğimi dile getirmişimdir. Hatta 6 7 yaşlarımda geceleri küçük kağıtlara bu isteğimi yazar yastığımın altına koyardım. Sabah uyanınca da kağıt orada duruyor mu diye bakardım. 8 9 yaşındayken arkadaşlarım kardeşlerini de alıp gelirlerdi. Beraber oynardık. Buruk kalırdım onların yanında. Güzel yanları var tabi ki. Ailenize yakışır şekilde davranmak istiyorsunuz ve böylece hata yapmaktan kaçınıyorsunuz. Herkes ister bunu ama tek olunca doğru da yanlış da göze ayrı görünür. Başarılarınızda ayrı bir gurur taşırsınız. Bu gurur ailenizi mutlu ettiğiniz için... Ama hata yaptıysanız size kimse kızmasa bile uyku uyuyamazsınız.
bencildir, bir seyi sahiplenince paylasamayandir, ilginin surekli ustunde olmasina alistigi icin dikkat cekme cabasinda olan kisidir. kendimden biliyorum ve genelde de cok kiskanc tiplerdir.
kardeşsiz büyümesinden dolayı hayata atılırken ki ilk yaşlarda paylaşımdan yoksun şekilde yaşayan çocuktur. ancak 20 li yaşlarda rahat rahat paylaşabilir.
Zordur. Hiçbir zaman kimseyle "kardeş gibi" olamayacağını bir türlü anlayamaz. Sorumluluğu büyüktür. Kimse bu adamın kıçını toplamaz. Akıllıysa kimseye eyvallahı olmaz. Her koşulda yalnızdır.
