tek cocuk olmak yalnızlıktır. bırlıkte uyuyup , gece yarılarına kadar kıkırdayabılecegın , dertlesebılcegın, annene ya da babana anlatamayacagın sıkıntıları ya da mutlulukları , sevınclerı paylasabılecegın kımsenın olmamasıdır. bırlıkte buyuyup oyunlar oynayacagın kımsenın olmamasıdır. oyuncagını ya da bır cıkalatayı kırıp paylasacagın kardesının olmamasıdır. buyuyup evlencegın zaman gelınlıgını secerken yalnız olmaktır. ılerde cocuklarınn teyzesının , dayısının , amcasının , halasının olamamasıdır. kocaman bır aıleden mahrum kalacagındır. ne kadar arkadasların olsa da bu yalnızlıgın gecmesı pek de mumkun olmaz.
hiç kapanmayacak bir yaraya sebep olur. sevdiğiniz adamın kardeşleri ile olan hikayelerini pür dikkat dinlersiniz hayal edersiniz sizin kardeşiniz olsa neler yaşardınız diye. onu kıskanmaz ama ona çoook özenirsiniz.
zordur.. ailenin bütün ilgisinin sizin üzerinizde olmasıdır. ve ileride, anne babaya bir şey olursa yapayanlız kalmaktır.
ama iyi yanları da yok değildir. ailenin bütün maddi imkanlarını sömürmek de işin en güzel kısmıdır.
yalnız olmaktır.
anneyle baba kavgasına tek başına direnmeye çalışmaktır.
sırlarını anlatacağın kimseyi bulamamaktır.
sana destek olacak bir abin, ablan olmamasıdır.
şanssız olmaktır.
tek çocuk olmanın ne olduğunu en iyi bir tek çocuk bilir. dünyadaki bir çok duygudan yoksun kalır. her ne kadar kardeş gibi gördüğü insanlar olsa bile, bir kardeşi olmadığı için, o insanlara duyduğu hissin gerçekten kardeşlik olduğundan bile emin olamaz. gerçek anlamda "teyze, hala, dayı veya amca" olamaz.
bencillik ve şımarıklık meselesine gelince, hiç bir tek çocuk anne karnından bencil veya şımarık doğmamıştır. doğada böyle bir kural yoktur. olanlar "aile" etkeniyle böyle olmuştur (kaldı ki tek çocukların tümü bencil ve şımarıktır gibi saçma bir genelleme yapılamaz). dünyada hiç bencil olamayan hatta bunu beceremeyen tek çocuklarda vardır yani.
ailenin ilgisi tek kişi üzerinde yoğunlaşacağı için farklı yönlerden gelişme şansı yakalayabilmene rağmen yalnız olmaktır. canından daha çok sevecek bir ablan/abin veya gözünüzün önünde büyüyüp giden yanakları sıkılası bir kardeşin olmaması duygusu adama koyar bazen. allah korusun ebeveynlerinize bir şey olduğunda daima yanınızda olup sizi teselli edecek, ileri yaşlarda da birbirinize destek olacağınız birinin olmamasıdır. tek çocuk olmak, bencil ve yalnız olmaktır kısacası. bazı durumlarda avantaj gibi gözükse de aslında hiç iyi olmayandır.
maddi manevi bütün olanaklara ve aşırı ilgiye sahip olmaktır.
evde yalnız olursunuz, dertleşecek kimse yoktur, arkadaşınla veya sevgilinle kavga ettiğinde omzuna yaslanıp ağlayacak bir kardeş bulamazsın.
ama öte yandan da odan ve bütün eşyaların senindir.ailen sadece sana göre plan yapar.başkalarıyla kıyaslanmazsın.laf sokma, didişme, kavga gibi kelimeler sana çok uzaktır.
Bütün ilginin o kişi üzerinde olmasıdır. Bir dediği iki edilmez. Her şey güllük gülistanlıktır. Bu şekilde büyüdüğünden, ilerleyen zamanlarda yaş ilerleyince diğer çocuklara göre daha çok problem yaşar. Çünkü aşırı ilgiye alışmıştır ve bu ilgiyi bulamaz. Diğer çocuklara normal gelen acılar, tek çocukta daha kötü etkiler bırakabilir. Her istediği yapılan çocuktan acı çeken çocuğa geçiş, sancılı olacaktır. Ama insan her şeye alıştığından tek çocuk olanlar da alışacaktır bunlara.
annenin aşırı derecede düşkün olması durumunu beraberinde getirir. bu ilk başta rahatsız edici ve engelleyici görünebilir ancak anne-oğul veya anne-kız kimyasını iyi tutturursanız süper bir ikili oluşturursunuz annenizle.
bugün haxball oynuyorum. çok salak ve gereksiz bir oyundur. annem de odama geldi, beni izliyo. maç 3 dakikalıktı. oyunun başında 1-0 geriye düştüm sonra hemen beraberlik golünü sağladım. maçın sonlarına geliyorduk ve sürekli rakibim atak yapıyordu. golü yemek üzereydim. ama bir anda kontra atağa çıktım ve maçın bitmesine 3 saniye kala golü attım. annem kulağımın dibinde "goooooooool!!!" diye çığlık attı ve deliler gibi bana sarıldı. -milli takım gol attığında böyle sevinmez.- maç sonunda rakibim olan kullanıcı bana küfür içerikli yazılar yazdı. annem de görüyor tabi.
annem: küfür etti sana, sen de etsene oğlum... altta kalmasın benim oğlum.
hey allahım...
işte tek çocuk olmak böyle birşey arkadaşlar. anacığım benim.
