onceleri cok güzel görünen,imrendiğim biseydi tek cocuk olmak.Bütün ilgi,para vs. sana veriliyo çünkü.Ama büyüdükce kardesin insanı yalnizliktan kurtaran bisey oldugunu anladim.Ben kardeşinin olmasina en zor alışan insanlardan biriyimdir heralde.Yakinlarini,anneni babani kaybettiginde seninle aynı sızıyı hissedebilen,seni anlayan tek insandır kardeş.Bu yuzden tek cocuk olmak bazı üzüntüleri ve sevincleri de tek başına yaşamak demektir.
Yalnız olmaktır. tek çocuk olmayıp da yalnızlıktan bahseden insanlara çok gülüyorum. kardeşim olsun diye her gece ağladığımı bilirim. Neyse sizi ilgilendirmez.
şımarıklığı da beraberinde getirir. fakat kardeş sevgisini yaşayamamak onlar için büyük bir kayıptır. paylaşmanın ne demek olduğunu hiçbir zaman gerçek manasıyla bilemeyeceklerdir.
15 yaşına kadar tek çocuk büyüdüm daha sonra kardeşim oldu ilk başta pek anlamadım sevdik falan işte ama şimdi büyüdü , anne babamızı falan çekiştiriyoruz oradan diğer akrabalara , okuldaki arkadaşlarını falan anlatıyor ve ben üzülüyorum ben neden bu kadar büyüğüm diye keşke yakn yaşta olsaydık diye yani uzun lafın kısası kardeş iyidir iyi geçte olsa bende bu duyguyu tattım,..
Çocukluğun tadını çıkarmaktır.
Evet 9 sene. Büyüyünce keşke denir. keşke bi ablam/abim olsaymış. Ama sizi bağlamayan şeyler için keşke demek anlamsızdır. *
