üzerine fazla titrenmesinden dolayı götü kalkabilecek çocuk türüdür. kardeşim herkes bu velede ilgi gösteriyo, velet şımarıyor sonra. basacan tokadı kırıp kıçını oturacak kanepede. yok öyle her istediğin olmayınca yaygara çıkarmak.
Çok kötüdür, berbattır, kabustur denilemez, sadece zordur, özellikle kuzen de olmayınca bütün aile üzerine yüklenir, çok fazla şey beklerler, başarılı olmayı özellikle, her başarısızlıkta kendinden çok aileni düşünmek zorunda kalırsın, her zaman hayal kırıklığına uğratmaktan korkarsın çünkü telafi edecek başka biri yoktur etrafta, herkes der ya çocuğum olsun kesin onu sporcu yapıcam, küçük yaşta tenis oynatmaya başlayacağım, yok ona piyano alacağım piyano çalsın çok isterim, bale yapsın, onu yapsın bunu yapsın.. aile içinde deneme tahtası olursunuz, herkes bi keyfini alır çocuğu olunca ona bişey yaptırmaktan dayı, amca, anne, baba, yenge, büyükanne, dede..
sonra kavga edecek kimse yoktur, dertleşecek de.
Bir de herkes tarafından şıamrık olmakla suçlanılmak durumu vardır, 'tek çocuk o şımarıktır'. Evet tek çocuklar biraz farklı oluyor bu bi kesin ama şımarık değil, sevgi ve öfkeyi gösterme de biraz acemi olabiliyorlar, ikisini de gösteremeyebiliyorlar, ama 1/4 asıra yakın tek çocuk olma deneyimimle ilgili söyleyebileceğim en doğru ve kesin şey: tek çocukların sevgililerinin de ailenin tek çocuğu olması gerekiyor.
her insanın ihtiyacı olan kafa dinleme alanına minicikkenden beri sahip olmaktır. yalnız kaldığında bunalıma giren insanlardan olmamaktır, yalnızlığın öcü olmadığını; çoğu zaman gayet güzel kafa toplama süreci olduğunu bilmektir. çocukken etraftakilerin abuk subuk soruları karşısında bazen aileye isyan etmektir, ama 20yi devirince bu isyandan vazgeçtiğiniz (biraz da vazgeçirildiğiniz) kardeşsizlik durumu. (bkz: #2653649) *
anormal bir olay değildir, bütün tek çocuklar şımarık gotik kızlar veya emo kidler değildir, senin benim gibi insanlardır. yaşam tarzına uyumdur.
örnek: sabahtan akşama kadar bilgisayarımın başında istediğim haltı yiyebiliyorum, çoğu arkadaşımın aksine "kalksanaa yaa benim bi arkadaş gelcek msne gircem sen çok oturdun" diye bikbikleyen biri yoktur. *
kötü örnek: eve komşu çocukları vs alışık olunmayan gürültülü organizmalar doluştuğunda hiçççç kafanız kaldırmaz, 80 yaşında ihtiyar gibi huysuzlanırsınız.
sonuç: kolay kolay hiçbir tek çocuğun tek evladı olmaz, çatlayana kadar çoğalanları çoğunluktadır. (acı çıkartma olsa gerek) (bkz: #2219382)
beraberinde şımarık olmak, çok fazla kişiyle yaşayamamak, yalnızlığı sevmek, küçükken annesine "neden bana kardeş yapmadınız?" gibi salak soruları sormak vb. özellikleri getiren hede.
insanların cidden size garip bakmasına neden olan durum. Nasıl birsey tek cocuk olmak diye bir soru vardır ki aman Allahım Akıllara zarar.
Ben burdan söyleyeyim efendim.
Her sey sizindir, anne baba üstünüze düşer, Aileden kalacak miras bölüşülmeyecektir, gelecek bir nevi garantidedir, ben sunu istiyorum demeden istediğiniz alınır tüm bunlara karsılık; Derdinizi anlatacağınız, akıl danısacagınız kendı kanınızdan kimse yoktur, kıyafetlerini esyalarını otlanacagınız kimseniz olmaz, anne ve babanızı kaybetmenin acısını kimseyle paylasamayacaksınızdır, hala dayı teyze kardes olmayacaksınızdır.
şanslıysanız bütün bunlara yara bandı olacak tek sey ise iyi akrabalardır.
Yani size kaybettirdiklerinin yanında kazandırdıkları devede kulak kalır. Nitekim kötü birseydir...
şu anda içerisinde bulundğum durumdur. yukarında doğru yanlış birçok yorum olan durum diye de söylenebilir. bazen çok iyi yanları olduğu gibi bazende berbat bir şekilde keşke kardeşim olsaydı diyebilinen bi olaydır ama kardeş eksikliği kendi şahsiyetim adına çok iyi arkadaşlarla kapanmıştır o pek bi dezavantajı olmayan bir durumdur ...
küçükken ilgiden mutlusundur ve hatta bunu çocuk aklınla lehine kullanırsın. şımarman karşısında ses çıkarılmaz senden bir tane vardır ve pabucun diğerleri gibi dama atılmamıştır. okula gitmeye başlayınca kardeşi olanlara muhabbete girildiğinde eve gelip anne babadan kardeş taleplerinde bulunulur.bu sırada ''kardeş nasıl yapılır?'', ''ben nasıl oldum?''gibi değişik ve cevaplanması anne babayı zorlayan sorularla başbaşa kalınır. biraz büyüyünce kendin çocuk sınıfına girmek istemediğinden zaten etrafta ablalık taslarsın kardeşe falan gerek yoktur gözünde. ergenlik döneminde ailenin seni anlamayışından ve ilgisizliğinden yakınırken yine kendini kardeş isterken bulursun. artık ''bu saatten sonra bizden geçti,git kendin çocuk yap, büyüt gör gününü.''diyen anne ve babayla karşılaşırsın.
tek çocuk olmak böyledir. ileride kendin gibi büyümeyecek çocuklar olmasına da en nihayetinde karar verirken bulursun.
kabustur. daha da kötüsü artık 26 yaşında olan tek çocuk olmaktır. çocukluk zamanlarının sıkıntılarını geçtim ailenin soyunu sopunu sürdürecek torun torba gösterecek tek insan olarak kalmak başlı başına eziyettir.
anne: oğlum evlenmiyecek misin artık?
sur duvari: yok valla memnunum hayatımdan niye kıyayım kendime?
anne: ben torun sevemiyecek miyim? ühüüühhüüüüü
s.d: ya ağlama derdin torunsa orası kolay evlenmeye gerek yok.
anne: senin ar damarın çatlamış, biz seni böylemi yetiştirdik? ühüüüühüüüüü.
tek çocuk olmak hayatı analizler yaparak öğrenme sanatıdır.
14-15 yaşına kadar yaptığınız her analizin doğru çıkacağını düşünerek hayatı çözdüğünüze inanırsınız...
ama hala yalnızsınızdır..
16 yaşında biraz daha öğrenirsiniz aslında öğrenecek çok şey olduğunuda öğrenirsiniz..
17-18 li yaşlarda hayatı tamamıyla öğrenen toplumda nasıl davranılacağını nasıl sevileceğinizi anilizlerle öğrenmiş sevilen biri olursunuz...
eğer sizde kendizi iyi kandırabilirseniz seven tarafda olursunuz...
annenin ve babanın biriciği olmaktır..
çok ama çok zevklidir..
kardeşi olan çocuklardan çok daha fazla oyuncağınız vardır size ait..
tek bir odanız vardır..
tek bir dünyanız vardır haliyle..
eğer anneniz babanız ilgiliyse o dünyada hiç yalnızlık çekmezsiniz..
annenizin çeyizinden kalma kristal vazoyu kırdığınızda suçu birilerine atamazsınız..
böylece hatalarınızı kabullenmeyi öğrenirsiniz..
evin tek çocuğu olduğunuz için üzerinize titrerler..'sana değil,etrafa güvenmiyoruz' sözünü biraz daha sık duyarsınız..
ilgiye ve güvenmeye alışırsınız..
bir süre tek başınıza otobüse binmezsiniz..babanız arabayla getirip götürür sizi her bir yerlere..
bakkala gazete almaya,ya da fırına ekmek almaya giden hep siz olursunuz..görevlerinizi öğrenirsiniz bu arada..toplumda herkesin bir rolü olduğunu..
okul başladığında her gördüğünüze yapışırsınız..neşeli mutlu sıcakkanlı olmanızla dikkat çekersiniz hemen..arkadaşlarınız da size yaklaşıverir..
ilk başlarda beslenme çantanızdaki yiyecekleri vermeyi pek sevmezsiniz ama otlanmaktan geri kalmazsınız..
sonra sonra öğrenirsiniz paylaştıkça çoğaldığını mutlulukların..
ilkokul 3. sınıfa geldiğinizde bütün yakın arkadaşlarınızın kardeşleri olmaya başlar..
o zamana kadar dikkat etmediğinz,umursamadığınız bu durum sizi rahatsız etmeye başlar..
annenizle babanıza bir gün 'kardeeeş istiyoorummm' diye bağırırsınız..
onlarda anlatırlar..
her şeyin istediğiniz gibi olmayacağını görürsünüz..büyük eksikliklerin her daim olacağını,önemli olanın bunu doğru şeylerle doldurmak olduğunu görürsünüz..
ilerleyen günlerde 'lan iyi ki bir kardeşim yok,nolurdu yoksa bu dershane üniversite paraları' diye annenizle babanıza içten içe teşekkür edersiniz..
orta okula geldğinizde dost dediğinize kardeş de dediğiniz için çok kazıklar yersiniz..
bir daha kimseye kardeş diyemeyeceksinizdir bu yüzden..
ama olsundur,dostlar hep kardeş kadar yakın olacaklardır size..hatta onların kardeşlerine ablalık yapılacaktır..
bu arada yeni insanlarla tanışılacak ve her tek çocuğun şımarık olmadığı öğretilecektir..şımarıklığın kardeş sayısıyla ya da parayla değil,yetiştirilme tarzıyla alakalı olduğu her tanıdığa vurgulanılacaktır..
anne baba göçüp gitse de,yalnız olmadığını bildiğin halde daha sağlam basmayı gerektirecek bir yüktür bazen..
hayatı öğretecektir kısa yoldan tek çocuk olmak..
*kalabalık aile özlemini kalabalık ailesi olan arkadaşlarda giderebilmek
*kuzenlere kardeş muamelesi yapmak,
*arkadaşlarla aileye ait çok özel detayları dahi paylaşmak *,
*bazı arkadaşların aileilerinin "sen bizim çocuğumuz ol" demeleri*,
*bir durumu paylaşmak için telefon kullanmak veya zaman beklemek zorunda kalmak,
*"ben evlatlık olabilir miyim" diye hayatının bir yerinde mutlaka düşünüp araştırma yapmak.*****
öte yandan
*yalnızlığı geçiştirmek amaçlı bile olsa bir dünya hobiyle tanışmak ve ilginç ilgi alanları bulabilmek,
*hakkını alabilmeyi geç ama sağlam öğrenmek *,
*gece uyanık kalabilmek,
*büyük büyük falancalar tarafından tek torun,tek veliaht olarak kabul edilerek bilgi+anı aktarımının tek hedefi olmak.
gibi avantaj ve deavantajlara sahip olmayı içeren bir durum.
ailenin prensesi olmaktır.tüm ilgi senin üzerindedir,hayatlar sana endekslenmiştir.güzeldir ama bazen arar insan bir kardeş.sonra kardeş arzusu dostlar ve kuzenlerle kapatılmaya çalışılır.hele hele benim ailem gibi tüm kuzenler tek çocuksa kardeş gibi büyüdüğünüz için pek bir özlem olmaz kardeş için.ailede de el üzerinde tutulmak güzeldir be azizim *
malesef içinde bulunduğum durumdur, ama cümleye niçin malesefle başladım bilemiyorum.** genelde karşılaşılan tepki ilk olarak tek çocuk olduğunun kabullenilememesi* devamında niçin tek olduğunun sorgulanmasıdır**. evet belki tek çocuklar kardeşlik duygusunu bilemezler zaten ilk safhada da kardeş yerine arkadaş değil genelde kuzenlerini koyarlar, öyleki kalabalık aileleri çok severler ama onlara sorsanız 2den fazla çocukları olsun istemezler. anne babalarıyla olan durumları diğerlerinden farklıdır, çünkü kardeşler her şeylerini birbirleriyle paylaşırken onlar anne babalarıyla paylaşırlar ve böylelikle gerçekten ebeveyn ile arkadaş olabilmeyi başarabilirler, zaten öyle bir hal alır ki artık evdeki kavgalarda baş aktör olurlar sözlerini de esirgemezler. tek çocuk olmak denince akla evde kös kös oturan çocuk fikri gelmemelidir zira bunlar evdeki tv kumandasının sahibi olan çocuk tipleridir. ve sanıldığı gibi de sürekli niye tekim diye sorgulayıp hayıflanmazlar, belki yıllar sonra acısını anlıyacaklardır,orası bilinmez.*
bencillik durumu ise tamammen ailenin yetiştirme tarzı ile şekillenir. eğer çocuk bir spor ya da sanat ortamında büyüyebilmişse ne aladır, yoksa;
(bkz: hem tek çocuk hem de koç burcu olmak) ***
çok kötü bi durumdur. hayatta tamamen yalnız olmaktır, tek başına.. düşündükçe insanın kabuk bağlamış bi yarasını kanatır bazen.. ama elden bi şey gelmez artık çoğu şeyin zamanı geçmiştir. bu durumda insanın "kardeşim" diyeceği insanların olması çok önemlidir. onlar destek çıkar kötü zamanlarda. öz kardeşin yerini tutup tutmayacakları herkese göre değişse de, o insanın başka çaresi yoktur. o da o dostlarına sarılır..*
en yakın arkadaşların dostların bile bencil olmakla itham ettiği durum. biri bencilce bir davranışta mı bulundu nedeni açık tek çocuk olması. yapmayın etmeyin yaa. bunu söylüyorsunuz ya o her daim bencil olmakla suçladığınız tek çocuktan bile daha bencil ve önyargılı davranıyorsunuz farkında değilsiniz neyse önemli değil. tek çocuk değilsiniz ya kurtardınız...
