zordur. hele bir de geniş bi aileye sahipseniz herkes üzerinize titrer. küçükken keyfi çıkarılabilir fakat yaş ilerleyince değişmeyen tavırlar kişide can sıkabilir çok fazla ve gereksiz tartışmalara neden olur.
eksikliktir. kardeş duygusu kadar güzel bir şey yoktur. 15 yaşına kadar tek çocuktum kardeşim oldu o zaman anladım ne kadar güzel bir duygu olduğunu, ama yaş farkı çok olduğu için ve 15 yaşına kadar tek çocuk olduğum için hala daha tam alisabilmis değilim kardeş meselesine ama yinede iyiki var diyorum.
Benim yaşadığım durumdur. Kardeşim olmasını herşeyden Çok isterdim . Herşeyi iÇime atmaz onunla paylaşırdım. Kardeş dünyadaki en değerli şey olsa gerek bence .
küçük ve ergenken karizma ve mutluluk ama ileride yalnızlık ve bunalımdır. çocukluktan beri tanıdığımtek olan bir arkadaşım (ki 30 lu yaşlarının başında şu an) her rakı içtiğimizde kardeşi olanlara ne kadar imrendiğinden, ileride annesi babası öldüğünde tek kalacağından yakınır ve hüzünlenir.
he iyi tarafı vardır tabi. mesela şahsi bir örnek olarak eğer tek olsaydım muhtemelen şu an porsche a biniyodum ve burada siz fakirlere kardeşliğin kıymetini anlatmaya çalışıyor olmazdım.
