kötüdür.
ailenin bütün enerjisi çocugun üzerinde olacaktır. ağlasan oturup onlarda senle ağlar, dışarı cıkmak istersin anne 'aman yavrum sana güveniyorum ama dışardakilere güvenmiyorum' diyerek peşinize takılır. yok yok yakın çevredeki örneklere bakılırsa güzel örnekler değildir.recep tayyip erdoğanın önermesini göz önüne almak lazım.
tek çocuğun amcasi, teyzesi, halasi, dayisi vb. gibi dallanan soy ağacı olmayişidir.
bunun acısını "ben yaşayamadim bari çocuklarim yaşasin" diyerek 4 çocukla kalabalik bir soy ağaci yapmasiyla sonuçlanabilir hade.
çocukken çok sıkıcıdır. yetişkinlerin arasında sizinle aynı hayal gücünü paylaşan kimse olmadan çocukluğunuzu yaşarsınız. Büyüyünce ise hayatta koşulsuz bağlarının olduğu hiç kimse olmaz. Her zaman her şeyi tek başına başarmak zorundasındır. kısacası kötüdür.
dışarıdan bakıldığında kötü bir durum gibi görünür, ama yalnız kalmak zamanla insanın ayaklarının üzerinde tek başına durmasını sağlar. anne ve babanızdan ibarettir. hayatınız boyunca yanınızda olacaklar ve çoğu zaman onların bile size yardım edemedikleri durumlar olur, işte o zaman büyümek nedir daha çabuk anlarsınız tek başınıza kaldığınızda ve arada takılıp düşseniz, sendeleseniz de diğerlerine göre daha çabuk olgunlaşırsınız.
+selvinaz bu çocuğa bi kardeş yapalım. çocuk sıkıntıdan televizyon kablolarını kemiriyo!
-sus hamdi hala işsizsin.. bi kere çarpılır sonra bir daha yapmaz.
+!!!!!
tek çocuk bencildir, paylaşmayı bilmez, kötü olur sonra, ot gibidir, sularsanız büyür... ve buna benzer yakıştırmalara maruz kalan kişilerdir. halbuki bilmezler tek çocukların bir kısmı çok sevdiği insanları kardeş yerine koymaya o kadar hazırdır ki, ve belki de kardeşliği o denli istiyordur ki onu o hale getiren şey yalnızlığın bir parçasıdır. (bkz: felsefe yaptım alkış)
kimine güzel görünür kimi de "aaa ne kötü" der yüzüne durduk yere. işin aslı yalnızsındır. ve yalnızlığı seversin çünkü buna alışıksındır, ne de olsa herkes evine gittiğinde sen yalnız başına oynayacaksındır. çok fazla kendine kaldığından ötürüdür sanırım, başkaları ile iletişim kurarken aradaki mesafeyi hep görürsün. anne ile babaya karşı duyulan sorumluluk tamamen senin üzerindedir, ailenin içindeki dertleri paylaşıp hafifletebileceğin bir dengin yoktur o yüzden anne baba kadar hissedersin sen de onları. bir şekilde özerk görünürsün etrafına. içine işlemiştir. evdeki yiyecekleri düşünmeden yersin, kimse neden yedin hepsini demez, bölüşme, pay etme kavramını sonradan kendi vicdanından ötürü ya kazanırsın ya kazanmazsın. şanslıysan ailen sana ahlakı, paylaşımı, sevgiyi, birey olmayı, sorumlulukları, vicdanı, erdemleri öğretir. ancak bunun yarattığı bir handikap vardır; ailenin dışına çıktıgında gördüğün yüzler böyle değillerdir, bu kez kendini çok daha fazla yalnız hisseder ve 4 yaşında balkonun gölge vuran kısmında bir metrekarelik kilimin üzerinde legolarınla oynadıgın günkü mutluluğunu ve huzurunu asla bulamayacagını bilsen de kendini evine atarsın. üstelik artık yalnız yaşıyorsundur.. anneni veya babanı ararsın.. azıcık sohbet eder kendine gelirsin.
bir sonra eksikliğini görürsün. güzeldir, iyidir, hoştur el bebek gül bebek büyütülmek ama insan ister arada dertleşebileceği bir kardeşinin olmasını. malum dostlukta bir yere kadar bu hayatta.
ebeveynlerinin teki olmasına alışan bu nedenle heryerde tek olduğunu sanan, şımarık olma ihtimali çok yüksek ,genelde paylaşım bilinci gelişmemiş insan tipidir. An gelir bencilliğinden boğulası gelir o kişiyi.
yalnız büyümek bencilliği arttırır. tek çocuklar genelde bencildir, paylaşmayı sevmezler. daima ilgi ve sevgi gördüklerinden dolayı, şımarıktırlar. ama kendilerine özgüvenleri yüksektir. genelde rahat büyürler. özellikle de erkekler.
tek çocuklar yalnızlığa alışıktır ve asla yalnızlığı yadırgamaz. kalabalıklar zaman zaman rahatsızlık verir, her şey o kadar onun istediği düzendedir ki düzen karışınca o da karışır. kimseyi kimseyle paylaşmadıkları için bencildirler, bu durum özel hayatlarına sekte vurabilir çünkü ne kadar kendilerini törpüleselerde sevdikleri, hayatını sadece onun üzerine kursun isterler, sadece onu sevsin, sadece onunla ilgilensin, hep şımartsın ve asla ikinci plana atmasın. anne babanında ilgileneceği başka çocukları olmadığından eve geç gelme gibi hassas konularda arada kaynama ihtimali yoktur ve anne babanız, sizin eve geleceğiniz güzergahı bile araştırmıştır. bu tarz durumlarda akıllı olup düzgün planlar doğrultusunda dışarı çıkmak önemlidir, her detay düşünülerek hareket edilmelidir. gene anne babanın başka çocuğu olmadığından sizin bebeklikteki ilk bezinizin rengine kadar hatırlar, anı diye anlatırlar, ilk ayakkabınız kapıda asılıdır. evleneceğiniz gün konuşulur ama asıl içten geçen evlenmese ne iyi olurdur. tek çocuğun anne babası yanında yokken kolu kanadı kırıktır, uçar ama zorlanır çünkü bu zamana kadar onun adına her zorluk anne baba tarafından aşılmıştır. tek başına güçlü olmayı öğrenmelidir tek çocuk. tek çocuklar çok çocuk sahibi olmayı isterler genelde. küçüklüklerinde misafirliğe gitti her yerde "bir kardeşin olsun", "kardeş iste annenden" baskılarına maruz kalmıştır ve içinden "sizene ulan, susun bi" diye geçirmiştir. herşeye rağmen yaşasın tek çocuk olmak!
yalnızlığı seven, sessiz-sakin kişiler olur genelde. ayrıca 'bencil' diye hemen damga yapıştırılır yurdum insanının buram buram kokan düz mantığıyla. bugüne kadar kimseden bencilsin sıfatını duymadım. sanılanın aksine ne şımarık, ne bencil kişilerdir. onlar en zor şeyle paylaşırlar hayatlarını, yalnızlıkla.. bu yüzden diğer maddi şeyleri paylaşmak hiç de zor gelmez onlara ve yalnızlığın verdiği terbiyeyle de gayet olgunlaşırlar.
kötüdür. kardeşi olsa daha iyi olacaktır. ayrıca anne-baba tarafından çok şımartılır bu insan. her dediği yapılır,her gördüğü alınır.ama büyüdüğünde çalışmaya g.tü yemez çocuğun doğal olarak. habire anneden babadan para ister.
Tek çocuk olmak tek çocuk olmaktır. Belli bir yaşa kadar kardeş istensede olmaz. Zaten sonradan da vazgeçilir. Şımarık ve bencil denilen kavram kişiden kişiye göre değişir. Bencillik ve şımarıklık Ailenin çocuğu yetiştiriş tarzından kaynaklanır.
nerdeki tek çocuk olmak? diye bir soru da gelebilir. bahsedilen dünyadaki tek çocuksa dünyanın en değerli yaratığıdır. (bkz: children of men) ailenin tek çocuğuysa "dondurmadan kardeşine de kalsın yavrum" emir cümlesine maruz kalmayan çocuktur. tek çocuklar okula başladıklarında bir dönem buhran yaşayabilirler çünkü paylaşım zorunluluğuyla tanışmışlardır. sivri davranışlarda bulunurlarsa dışlanırlar bulunmazlarsa kendilerine ters düşerler.
