"faşistlere" değil, "faşizme ölüm" diyen slogandır. fikir ve fikri savunan bireyi ayıramıyorsanız sorun sloganda ve söyleyende değil, sizdedir...
edit: peki daha açık ifade edeyim, madem anlaşılamıyor; faşizm bir kavramdır, faşist ise onu savunan kişidir. faşizm öldürülmelidir. nasıl? yanlışlığı anlatılarak yok edilmelidir. "faşistleri öldürün" diyen birini mi gördünüz? allah onun belasını versin. amin.
"tek yol devrim", "kurtuluş sosyalizmde" ve "faşizme ölüm" gibi sloganlar her ne kadar kaba saba- ki buradaki kabalık içeriksel değil, indirgemeci anlamında- sloganlar olsa da, eleştirilerin ne kadar düşük seviyeli ve siyasetten, hatta tarih bilgisinden yoksun olduğunu da görebiliyoruz. son zamanlarda türeyen post modernist pıtrakcıların akıl evrelerinde yaptıkları kabalaştırma ve denkleştirme o kadar büyük ki bu sloganların sadeliklerinin yanından bile geçemezler, bu dalda bir ödül olsa birinci olurlardı.
her gün bir yerde devrimciler öldürülürken, sosyal mücadelenin geldiği nokta tüm kesimleri şiddete ve açık şiddete/teröre iterken binlerce kişinin ölümünün suçunu bu slogana atmak ya bir cahilliktir ya da daha da kötüsü art niyettir. ben ikisinin ortasında bir yerde değerlendiriyorum bu tarz dışsal yorum yapan insanları. çünkü kendileri görmemiş, görmüş olsa bile ancak işin boyutunu hep başkalarının korkutmalarından öğrenmiş bir neslin evladları o dönemki politik atmosferin sertliğini anlayamazlar. onlar için bu bir tarz karabasandır. onlar için bu tarz şeyler karabasan olmayı devam ettirebilir.
türkiye'de bu sloganın gelişmemişliği de günümüzde eleştirelebilir; fakat meşru müdafa hattından yükselen ve savunmada kalan bir hareketin sloganlarını sanık sandalyesine oturtmak gerçek bir sorunun işaretidir. o sorunda zihnimizi her geçen gün daha çok saran post modernist zorvalardır. gerçekler yalın bir biçimde kendini gösterdiğinde o denkleştirmelerin bir işe yaramayacağını göreceksiniz.
