özellikle amerikan filmlerinde görmeye alışık olduğumuz sahnelerdir. ulan anasını japon kağıt evlerinin bile kapısı tek vuruşta açılmaz. arabalarının kapılarını açık bırakırlar, iki kabloyu birleştirip araba çalarlar dumur olurum. bi de el kaldırınca anında duran taksiler yok mu? film çeviriyoruz şişe değil der gözümüze sokarlar.
genellikle beyaz olmalarıyla dikkat çeken bu kapılar, ardında çözümlemesi zor olayları barındıran duygusal objelerdir. ana karakter için ''ulan adamda ne güçlüymüş dağ gibi maşallah'' dememizi sağlamakta ana görevlerinden biridir.
