başlık itibariyle aklıma küçükken izlediğim bol actionlı hani vurdulu kırdılı filmler gelmekte. özellikle ninjaların olduğu filmler. hani baştan aşağı siyah giyindikleri böyle ağaç tepelerinde uçup toprağın altında giderek bir noktada pufff diye ortaya çıktıkları filmler.
film bittikten sonra kısa bacaklarımla hani küçüğüm ya abime dalmaya çalıştığım zamanlar. ki genelde bacağımdan yakaladığı gibi yere çalmaktaydı beni. ütü kablosunu mamcıka gibi salladığımı bile hatırlarım o derece yani.
abimin felsefesi şu idi. mey, fimlere fazla kaptırma kendini. neticede film...
sevgilinin eski bir yüzüğünü çaktırmadan araklayıp, ölçü olarak kullanan insanın başarabileceği hededir bu olay. ancak aşk aklı baştan alacağı için, bunu yapan aşık olamaz.
