genellikle üniversitelerimizde karşılaştığımız sınav tipidir. sınavda tek soru sorulacak olması sınavın zor olacağının kanıtıdır. soru tek olmasına karşın kesin olarak cevabı en az iki sayfadır. tek soru sorulan sınavlar doğası gereği bütün dönem anlatılan konuları içerir ve soruyu doğru cevaplamak için bütün konuları baştan aşağı bilmeniz gerekmektedir çünkü bütün soru birbirine bağlıdır. hele ki öncelikli bulmanız gereken bilinmeyeni bulmak için gereken formülü unuttuysanız işiniz bitmiştir. dersin diğer konularında hatim indirmiş olsanız da fayda etmez. oradan o bilinmeyini çıkarmadan hiçbir şey yapamayacağınızı da çok iyi bildiğiniz için sınavın geri kalan zamanında "seneye bu dersi hangi hocadan alsam daha iyi olur" diye düşünerek geçirirsiniz.
hoca tüm senenin birikimini tek bir soruya yükleyerek ananızı ağlatmayı amaçlar. "hocam lütfen yapmayın, bittik tükendik, çok saçma" dediğinizde, aslında amacının ananızı ağlatmak olmadığını, uyguladığı yöntemin son derece doğru olduğunu çünkü bu sınav tarzının öğrenciye yorum yapma yeteneği kazandırdığını tüm soğukkanlılığı ile anlatır. Prof. doktor olunca da gık diyemezsiniz. eleştirme hakkınız yoktur.
bu bünyenin maruz kaldığı o malum tek soru, o kadar kazık o kadar kazıktır ki, hoca ders kitabından yararlanılabileceğini söyler. (bkz: evrim biyolojisi) Ancak tüm sene biriktirilen bilgileri bir çırpıda yazmak gerektiğinden kitap açsanız bile satırlar arasında bunu mu yazsam şunu mu yazsam diye ordan oraya koşarken sınav süresi bitiverir.
oldu da sınavı cc gibi bir harf notuyla geçerseniz gidip kutlama yaparsınız. o derecedir, hatta diğer derslere ayırmanız gereken zamandan büyük miktarda çalarak final dönemini kabusa çevirir.
değerlendirme kriterleri net olmayan sınavlardır. bunun sıkıntısıyla girersiniz sınava. bir de bu kalsın diğer soruya bakayım lüksü sunmaz size. velhasıl iyi bir tercih değildir tek sorulu sınavlar.
