türklere özgü bir davranıştır. "türk ün türk ten başka dostu yoktur" düsturu çocukluktan beri beynine kazınmaya çalışılmış ve hatta kazınılmış bir milletin, diğer milletlerden saygı sevgi beklemesidir. batılılar için, "bunlar rahat, verici, godoş, gavat, orospu çocuğu" araplar için, "bunlar pis, kahpe, kalleş" iranlılar için, "andaval, dinci, laik düşmanı" kendi içindeki kürtler için bile "hain, hırsız, pislik, piç" ve dünyadaki her millete her ülkeye çamur atıp kendi içine kapanan ama kendi içinde bile birbirini yiyen toplumun kendini sevgi ve saygıya layık görmesi durumudur.
anlam ve zaman karmaşı yaşanması durumda gerçekleşebilir ancak. türkler tek dostum türktür deyip dış ülkelere açılmamışlardır. dışarı açılıp atılan kazıkları gördükten sonra tek dostum türktür demişlerdir. çünkü arkasından bıçaklamayı bekleyen dış otoriteleri görmemek için kör olmak lazımdır.
