aslında istemeden de olsa türkçenin lastikliğinden kaynaklanan güzel bir cümle oldu bu.
bu insanlar her polemiğin, her muhabbetin içindedirler. aslında içinde değil hep dışında olanlardır. kimdir bu insan hemen açıklıyayım.
her muhabbetin içine muhabbet konusu olan konuyu hiç bir alakası olmayan başka bir konuyla kıyaslayarak sözde haklı konuma geçecek, vay be adama bak ne laf etti denilecekmiş gibi sürekli araya giren insan tipidir.
örnek konu yılbaşı eğlencesi olsun, kutlama yapılıp yapılmayacağını tartışırken araya girer ve o sihirli cümleyi kurar; "tek derdimiz oydu zaten, insanlar açlıktan ölürken siz neyin peşindesiniz" gibi yersiz vicdan yoklama çabalarına girerler.
sonra konu doğalgaz zamları bilmem ne olsun hemen kıl osman araya girer "tek derdimiz oydu sanki, mehmetçik karda kışta dağ başında nöbet tutarken siz sadasdfdsag...", belediye seçimleri muhabbetine eğitimi, eğitime sağlığı, sağlığa dini kitabı, ona buyu... sürekli her muhabbete bir kılıf, bir limon, bir maydonoz olmaya bayılır.
tartışma programlarında araya girip alkış kıyamet koparmak için zıplayan insanlardır bunlar. ve çoğu zaman hayalini kurdukları alkışı da alırlar sığ insanlar tarafından. ne alakası var araya giriyorsun? tek derdimiz mi olması lazım illa. illa sürekli ağlayıp, yok mehmetçik dağda, yok dine kitaba uymaz, yok insanlar aç diye kendimizi mi parlayalım. sanki onları dert edip de bir kalem oynatmışlığı, bir çözüm bulmuşluğu var gibi. neyin hesabını, neyin yoklamasını yapıyorsun? enteresan işler.
velhasıl politik insanlardır bunlar.
tek derdimiz "o"ydu yada tek derdimiz "oy"du insanlarıdır. sesim çıksın ben de bir şey demiş olayımcılardan.
yersiz ve gereksizdirler.
