ilk entryimden bu yana 373 gün daha geçti. Bugün 1590. gün. Gölgelerin içinde uyuyorum. Nefes almadan yaşamayı öğrendim. Bir insanı, onu öldürmem için nasıl yalvartabileceğimi de.ama en önemlisi unutmamayı öğrendim. Her geçen yıl daha iyi öğretti bunu. içimde bir vahşi hayvan yaşıyor. Dışarda ise kravatlı bi elitim. Vahşi hayvanı salmama çok kaldı. Ama benim sabrım da az değil. 1590. gündeyim.
aslında hepimizin yaptığı eylemdir. hepimiz ölüm gününü beklemiyor muyuz? öyle veya böyle öleceğiz ve yaptığımız hiçbir şeyin artık anlamı kalmayacak. reddedildiğimiz veya birlikte olduğumuz kadınlar, kazandığımız paralar hiçbir şey. raad olun gençler.
tek bir günü görmek umuduyla yaşayan bir insan, o gün gelene kadar geçirdiği güzel günlerin farkına varmaz. zarar da olur.. hiç çekemem.. hayata kaç kere gelecem de, bugünkü günü yaşamak varken gelecek günlerin özlemiyle yanıp tutuşucam. ayrıca, o günün geleceği kesin mi.. ölüm var sana da bana da.
Ölsem de gam yemem diyeceğin gündür. O günün hayaliyle uykulara dalıp, günleri geçirmek bazen zor gelir. Dayanmak, sabretmek en ağır işkencedir. Bir an önce gelmesini isterken daha çok zaman kaldığını bilerek yaşamak alnındaki damarların kanla dolmasına sebep olur. Zamanı geldi diye düşünürken birde bakarsın ki aslında sadece senin sabrın tükenme noktasına gelmiştir. Tekrar bismillah deyip başlarsın gün saymaya. Yepyeni bir sabırla. Sabretmek zor olsa da sana vakit kazandırır. Karanlıklar içinde, gölgelerle beraber yaşamayı öğrenirsin bu sürede. Sabır tesbihinin her tanesinde hançerini tekrar bilersin hasmına, böğrüne gireceği güne kadar kutsal emanettir o sende nitekim. O bilendikçe sen de bilenirsin. Sabır tesbihinin taşlarını çekersin, yüreğin ne zaman isyan çıkartsa. Beklersin sessiz sedasız. Herşey unutuldu sanılır, sen doğru zamanı beklerken. Sen bilendikçe parlarsın, Keskinleşirsin, sivrilirsin. Öyle bir gün gelir ki kılıfına sığamaz olur yüreğin. O gün hançerin kınından çıkma günüdür. O gün yüreğin isyanını bastırmaya hakkın yoktur. Yıllardır sabreden çığlığın yeri göğü inletme günüdür. Yaksın yıksın, velveleye versin ortalığı, bozsun düzeni. Gün işte o gündür. O gün sabrın sonudur. O gün selamet günüdür. Ölsem de gam yemem günüdür.
Hiç bir şey unutulmadı. Sadece hançerler biliyorum. 1217. gün.
