benim.
sadece bir tane arkadaşım var onu haricinde okulda çarşıda avm de hep yanlızımdır. insanlar cool göründüğümü söyler ama ben pek inanmam. kendime acıyıp 'ne haldeyim ben' diye düşünüp çokca odanın bir kenarında ağlaya kaldığım durumdur.
var ama 3 4 tane aslında pekte iyi bir şey değil çünkü: abi bir insan gitti küstün mesela gittin öbürüyle konuşuyorsun küstün öbürleri de takılmak istiyor tek kalıyorsun napıcan ? Sıkılıcan.
benim. herkesten kazık yemişimdir. kırıldığımda söyleyemeden hiçbir şey olmamış gibi davranıp, hayal kırıklıklarımı odamın tavanındaki plastik yıldızlara anlatmışımdır. ha bir de kendime yakın bulduğum iki kişiyi tanıştırıp onların benimle olduklarından daha çok samimi oluşunu izleyip yine kendi yalnızlığıma gömülmüşümdür.
