yine bir sago parçası, yine ilkin pek beğenmediğim sonra arka fona aşık olduğum, sonra sözlerini ezberlediğim, sonra sago repertuarıma eklediğim vazgeçilmezlerimden olan bir rap.
yalnızlığı örtünmek istiyordu küçük kız. gözlerinde kimsenin okuyamacağı bir kinin el yazısı duruyordu. oysa kaçmak için çok küçüktü. omuzları yolları yüklenecek kadar geniş, elleri hayatın tokatlarına karşılık verecek kadar büyük değildi. yanında gece sarılıp uyuyacağı bir oyuncağı dahi yoktu ki hiç olmamıştı. gitme dercesine tutuyordu rüzgar eteklerini uçuşturken. ama yol uzun, hayat kısaydı. yol eskitecekti ayakları ve ayaklar yeni bir hayat getirecekti belki...
gitti.
sagonun "diline hakim ol bak sol elimde alyans" derken kendisine ve karısına* küfrettiği için mahkemeye verdiği cezaya hafif bir dokundurduğu nakaratı olağanüstü şarkı.
k.i.t.s'in 13 numaralı şarkısı. 13 uğurlu sayım olduğundan dolayı özel ilgi gösterdiğim şarkı. şakası bir yana albümün baş yapıtlarından.sözlerinden yeni bir kitabe oluşturabilir nitekim, şarkı gibi değil kitap gibi daha çok. güzel bir kitap ;
bal saçan dudak ısır, malum çirkeflik kısır
iblis kanıma girmeni üstelerse bil ki hile vardır
bir aftır ayıba örtü, çirkef koparır gürültü
binlerce süprüntü, ben şahidim ses var yok görüntü
sadece bana mahsus bu mapushane
beng-ü tütün yanında insan sarılır beyaz kefene
hakkın üçtür, kulağıma söyle insan kaç tür?
gördüğün halüsinasyonlar seni derinden ürkütür
günah, yalan, haram, adamın suratına tükürtür
yanardağlarının volkanlarını nefsim püskürtür
dudaklarım çarpıştıkça meftun yunus gazaplarda
tahammülüm ayaklar altında ezilen minik bir karınca
rüzgar şiddeti bilmez duvarın ardına saklananlar
gam bağından ayaklarımı kurtar canım feci yanar
güneş ışıldadıkça duvarlardan gölgem parlar
sözlerimin perişan saçlarını kalemim tarar
kader beter zengini duygu hazinem iflas
diline hakim ol bak sol elinde alyans
bir kan pıhtısından oldum yoktur bundan gayrım
bana sorduğun saçma soru için hem evet hem hayırım
dilsiz şairin dili çözülse kulak duymaz sağırım
güneşin küstüğü çöllere ben yağmurcasına yağarım
hey yabancı yolun yarısı 35 der sıtkı tarancı
korkarım 5 sene sonra saracak içini derin sancı
sadece bana bak bana yalan söyleyeceksen önce gözlerinle anlaş
ancak bu komplo beni yıkabilir dayandığım destekler devrilir
çirkef kaf kef deme nolur tek başınalığın yolcusu tek olur
beni boğmak için bin dereden su getirdiniz, hepsini içtim
felekle pençeleştim, anam babamla helalleştim
ve hiç bilmediğim savaşlar içine düşüp cenk ettim
harbettim, darbe aldım, hücum ettim, affettim
bu dağa ilk ben tırmandım, zirvede ciğerimi patlattım
üzerime çığlar yağdı, bak ben hala hayattayım
hiçbir tehdit tenime rüzgar kadar zarar veremedi
özgürlüğüme çılgınca koşarken görmüş komşum beni
aklındaki dev ekranda neler gördüğünü anlat bana
hediyem anahtarı sende olan şu kapalı kutuda
akıldır kutunun adı, tadından yenmez cümlelerimin balı
seferdeyim üzerimde bulutlar altımda uçan halı
bırak umudun yeniden doğsun, her yeni gün seni neden boğsun?
daha önceden yapmadığın hataları yapabilmekten mi korkuyorsun yoksa?
aram ol! (farsça ; rahat ol)
bu sağnak yağmurun ardından güneşin doğsun
konuştuğum duvarların dili olsa susmaz asla
kendini öldürdün ruhunu unuttun son intiharında
bu gece uykumda göreceğim farklı rüyalar var
yarın sabahki kalkışımda vereceğim yepyeni bir karar
kendime hatırlatıp sonra unutturduğum hatıralar
atacakları bol çamur, batacağım çok batak var
hoşuma gitmedi hayata kattıkları bu sert aroma
düzelebilmek için başvurduğum her tedavinin sonu koma
sadece bana bak bana yalan söyleyeceksen önce gözlerinle anlaş
ancak bu komplo beni yıkabilir dayandığım destekler devrilir
çirkef kaf kef deme nolur tek başınalığın yolcusu tek olur.
