tek başına içmek kadar güzel, tek başına sinemaya gitmek kadar kasvetli, tek başına karanlık bir odaya girmek kadar heyecanlı, tek başına kumsalda yürümek kadar rahatlatıcı, tek başına balık tutmak kadar dingin, tek başına göğüs germek kadar cengaver, tek başına olmak kadar anlamlı bir meydan okuyuş.
başka biriyle ya da başka birine okunduğunda aynı etkiyi vermeyecek kadar naif eylem. Şiirlerin zaten çoğul yalnızlıkların toplamı olduğunu düşünürsek, yalnız okumak da kendi doğasından gelen büyüsüdür kanımca. ***
