gelirken bana şunu alır mısın şirinliği yapamamak ya da giderken şu çöpü atar mısın.. diyememek. ha bi de eve böcek girerse allahına kavuşturacak olan bizzat siz oluyosunuz.
Sevgili aykolik hiç endişe etme kapını düzgünce kilitle duanı et yat, evine ablan ve yeğenlerin haricinde hiçbir arkadaşını sokma, hastalanırsan zaten ablan gelir onlar olmazsa ambulans var.
Bir şeye (yardıma gereksinimin olduğunda sana yardım edecek kişilerin olmaması, beraber vakit geçirebileceğin, eğlenebileceğin, içini boşaltabileceğin kişilerin olmaması, insanın her zorluğu kendi üstesinden gelmek mecburiyetinde olması, her sorumluluğu kendisinin halletmek zorunluluğunda olması.
benim için gece ya hırsız gelirse korkusu oluyor ama biriyle de yaşasam ben evde yokken de gelebilirdi ama korkuluk falan olduğu için gelmez bence. bir de hastayken zor olabilir. hasta olmamak lazım. yemeklerimi ablam önceden yapmıştı.
pandeminin ilk zamanları bir kaç ay evde tek kaldım. annem ve babam eve döndüklerinde evde olan her tıkırtı uzun bir süre garip geliyordu. özellikle uyuyorken.
veya bir işle tam konsantre uğraşırken aynı odada bulunduğumuzu fark etmek korkutuyordu.
hatta babam seni bir daha evde tek bırakmayalım bile demişti.
bir kaç ayda bile öyle bir alışıyorsunuz ki kendi sessizliğinize başka birini uzun bir süre kabul edemiyorsunuz.
heee hatun mu temizliycek diyecek feminiklere lafım...
ulan eve hatun geleceği zaman temizliyor insan. o kadar da dana değiliz.
tekken o motivasyon olmuyo işte.
kesinlikle bir şeyleri paylaşamamak. olmuyor yahu bir müddet sonra, insan birini arıyor. müziğini, sohbetini, şarabını paylaşmayı istiyor insan. özgürlüğüme düşkün biri olarak, sırf paylaşabilmek, birlikte gülebilmek adına özgürlüğümün kısıtlanmasını tercih edermişim.
bir süre sonra kendi kendine konuşmaya başlıyorsun.
yemek düzenin yok.
canın sıkıldığında konuşacağın, derdini anlatacağın biri yok.
gece tüm ışıkları kapattığında içine oturan öküzü unutmamalı.
yalnızsın ve ışıkları kapatıyorsun tüm korkularınla uyumak için direniyorsun.
