Yalnızlık, bir nevi hayatın size sunduğu bir mecburi hizmet diye nitelendirilebilir. Sonucunda nitelikli bir adam da olabilirsin, istifa da edebilirsin elbette. ya iki kişilik yaşamayı hak edecek ve birinin sana tahammül etmesine yetecek kadar kendini idare etmeyi öğrenirsin, ya da kendini bile idare edemeyeceğinin farkına varıp mızıkçılık yaparsın. hiç aklına gelmeyen şeyler gelir uzun süren yalnızlıklarda. kaybettiklerini ve kazanabileceklerini düşünmek adettendir bu anlarda. pişmanlıklarını yeniden yaşayabilir, ileriye dönük planlar yapabilir, başına gelenleri üçüncü bir kişinin gözüyle görüp önceden fark etmediklerini fark edebilirsin. ve iyi analiz edersen bazı yaşadıklarını, eskilerin her zaman söylediği "her işte bir hayır vardır! her şer de bir hayır..." lafının boş yere söylenmediğini de anlamış olursun inan. belki de kader denen alınyazısının senin bile cesaret edemeyeceğin şeyleri senin adına yaptığı zamanlarda, seni üzmüş ve belli bir zaman daha üzecek olmasına rağmen, senin iyiliğin için bir şeyler yaptığını anlamış olursun. "ulan allah'ın sevgili kuluymuşum. iyi ki de..." diye devam eden cümleler kurar, belki de haline şükredersin. bu avantajları yanında dediğim gibi ödemen gereken bedellerle yüzleşmek de dezavantaj olarak çıkar karşına. bedelini öder, fişini alır ve çıkarsın. hayat devam eder ama farklı bir şekilde veya yönde...
meraktan edit: burada yazılanları art niyetli olup da düşünsen, yine de içinden kötü bir sonuç çıkaramazsın. ama gel gör ki adam kötülüyor. ben mi yalnız bıraktım hacı seni? tövbe est...
en büyüğü kendi pisliğinde yaşamaktan midenin bulanmamasıdır.
neden yemek yok? - ben yapmadım.
neden ev pis ? - temizlemedim.
neden Faturalar ödenmedi? - ben ödemedim.
.... kısacası iyi ya da kötü herşeyin tek sorumlusunun tek cevabı vardır. *
dez avantajı çok ola bilir ama avantajlarına hiç bişeyi değişmem sikin keyfine göre yaşamak muhteşem bir duygu. hele birazda özgürlüğe düşkün ve yalnızlıktan hoşlanıyosan. kesinlikle yapılması gereken eylem.
10 yıl tek yaşadıktan sonra annemi yanıma alan birisi olarak tecrübeyle sabittir yazacaklarım.
tek başına yaşamanın en büyük ve tek avantajı rahat masturbasyon yapabilmektir. bu olay da zaten belirli bir yaşa gelene kadar ihtiyaç özelliğini korur. bir süreden sonra gereksizlik olgusu olarak yer alır şayet devam ediyorsa. (bkz: boşa yorulmak)
başka birinin düzeni yoktur o evde sadece senin düzenin vardır. istedğin zaman yatar istediğin zaman kalkarsın. eve giren çıkan insanlar senin arkadaşlarındır.
özgürlüktür tabii ki en önemli avantaj. istediğin gibi kapıyı kapatır istedğn saate kadar TV seyreder müzik dinlersin istediğin saatte eve gelebilirsin yemek yapmak istiyorsan yaparsın yemek istiyorsan yersin kimse sana karışmaz. o akşam evde oturup dinlenmek istiyorsan dinlenirsin kimse işin olmadığı halde evde yattığını bilmez. *. arkadaşlarınla kalsan arkadaşın arkadaşlarını ailenle kalsan akrabaları eşinle yaşasan eşinin tanıdıklarını çekmek zorundasın olur olmadık zamanlardaki ziyaretlerle. ama tek başınaysan böyle bi şey yoktur elbette. ama maalesef ki hepsi budur ve bi süre sonra sıkıcı olmaya başlar ve dezavantajlar çok çok fazladır.
(bkz: tek başına yaşamanın dezavantajları)
