geçici bir süre olsa da zevklidir, kötüdür, yorucudur, bazen keyif yapmaktır, bir şeyi unutmaktır veya tam sorumluluk almaktır. yani bir sürü ikilem barındırıyor. ama bu ikilemi yönetebilmek insanın elinde tabii.
kendi kendinin patronu olmaktır , özügrlüğün sınırsızlığın kendi koyduğun kurallarınla bambaşka dünyada yaşamaktır , ayakta durmanın özgüvenin her noktanın diğer insanlardan bir tık önde olmasıdır.
yemek , temizlik falan değil de evde kendi sesinden başka ses olmayınca o koyuyor insana. bir de hiç bilmediği şehirde eşin dostun da yoksa tamamen bunalım,depresyon hali. kendimden biliyorum , birebir yaşıyorum.
Her sene 10 ay içinde bulunduğum durum. Kötü yanları olsa da, Gerçekten mükemmel bi'şey. imkanı olan varsa bir dakika bile durmasın, hemen ayrı eve çıksın.
Hayatım boyunca belkide yaptığım en akıllıca iştir.
Yıllarca işim sebebiyle tek yaşadım ve ekonomik olarakta beni rahatlatan bu dönem hayatımın en güzel dönemleriydi.
istediğim zaman erkeklerle geyik muhabbeti, istediğim zaman hatunlarla takılmaca, istediğim zaman evde baksırla oturup keyif yapmalar. Daha birçok güzel aktivitemle beraber süper dönemdi.
Her yetişkin insanın yaşaması gereken olaylardan birisidir. Benim düşüncem böyle. Hem sorumluluk alırsın hem de kimseye hesap vermezsin. Daha güzel bir olay olabilir mi?
Tek kötü yanı hastalandığında yine her şeyi kendin yapmak zorunda kalırsın. Kendine tek bakabilecek insan o an ve o yerde sadece sensindir. Çok kötü bir şey, çok.
çok afedersiniz ama yarak gibi durumdur. özellikle aile babası olarak yaşamaya alıştıktan sonra tek başına yaşamaya çalışmak zorunda olmak çok zordur.
çok zor bir durumdur. benim normalde çocuklarıma masal anlattıktan sonra şuan mışıl mışıl uyumam gerekirken güllü dinleyip muhteşem bir kafayla entry giriyorum. artık 5 bira artı 3 kadeh viski bile kesmiyor. daha ne yapayım. günde 1000 lira alkole mi harcıyayım.
