yalnız kalmayı sevenler için 10 numara hayattır, daha ne istenir ki?
karışan eden yok, gürültü yok, yat kalk, takıl. herkesin hayatının bir döneminde gerçekleştirmesi gereken olaydır kanımca.
eğer ki aileden uzakta yaşanıyor ise, kesinlikle yapılması gerekendir.
en yakın arkadaşlarınız, senelerdir beraber olduğunuz kankileriniz ile aynı eve çıktığınız da, işin içine para girdiğin de işler değişir. hem arkadaşınızdan olursunuz, hem de huzurunuzdan . mümkün mertebe ayrı eve çıkılmalı, eve geldiğin de evde kimsenin olmayışın tadını çıkarmalısınız. olayı biraz daha komplike etmek gerekirse, yavru bir golden köpek ile eşsiz bir huzurun doruklarına çıkmaya hazır olun derim.
idare eder bir maaş alıyorsan ve fazlada borcun yoksa bence olabilecek durumdur. yani tek başına araba almaktan pek farkı yoktur. ha ama evi tek başına alacağın için biraz kafa yormak lazım. hangi ev iyi hangisi değil, iş yerine yakınlığı uzaklığı falan da önemlidir. bu tür konularda çevredeki fikirler olmazsa iş daha da zorlaşır.
öğrencilik hayalidir. üniversite bitince işe girilen ilk ay araştırmalar yapılır. bit pazarından eşyalar seçilir. keyf sürülmeye başlanır. lakin o zamanda çalışılıyordur. yorgun argın eve gelinir. tv seyredilir. uyunur. yaklaşık 4 ay sonunda anlaşılır ki evi ev yapan beraber yaşadığınız, paylaştığınız, güldüğünüz, eğlendiğiniz, bulaşık kavgasını yaptığınız insanlardır. bir sevgili bulunuluncaya kadar bu yalnızlık durumu devam eder. şanslıysanız sevgiliniz eve gelir, hayat paylaşılır. diğer durumda dışarda yenir, içilir, sinemaya gidilir vs ve birgün sevgilinin eve gelmesi hayaliyle ev otel gibi kullanılmaya başlanır.
ilk başlarda sıkıcı gibi olur. ama aldığın herşey dağınıklığın bulaşıkları biriktirip haftada bir yıkamak(eğer kız arkişin varsa ona yıkatırsan daha super tabii). avantajı say say bitmez.
mümkünse en güzel birşeydir. bir öğrencinin başına konacak talih kuşudur. varsa böyle tuvalette para basam öğrenci, kesinlikle tek başına takılmalıdır.
eğer melankolik bir tip değilseniz, yani yalnızlık sizi olmadık düşüncelere sürüklemeyecekse harika bir şeydir. rahatlıktır, özgürlüktür. tek değilsinizdir aslında, siz, keyfiniz ve kahyası, etti üç böğğğ*
ömrünüzün bir dönemini yalnız yaşayarak geçirmenizi tavsiye ederim. şukela.
eneteresandır. bazan akla düşürdükleri rahatsız edici ve çelişkili olabiliyor.
- bir dakika lan, ben şimdi tek başına yaşıyorum öyle mi?
+ günaydın amına koyim.
- oh ne güzel aklıma eseni yapayım.
+ ölsen biri keşfedene kadar kokarsın lan.
- getirme aklıma öyle şeyler.
+ bu sinir bozucu sessizlik rahatsız etmiyor seni öyle mi?
- neden etsin, oh huzur bu işte, zaten insanları sevmiyorum ben.
+ onlar sana bayılıyor de mi amına koyim?
+ bulaşık da birikmiş.
+ karnın aç daha yemek yapacaksın.
+ evin haline bak, nasıl oturabiliyorsun bu dağınıklık içinde?
+ lan?
- iç ses diye amına koyim senin ben.
bir kaç ay sonra yalnızlık başa bela diyecek insanın durumudur.başlarda hoş gelse de bir süre sonra can acıtır.(bkz: ben yalnız mıyım kanka?gidelim gaffur.anladın sen onu kanımca.)
bence bir öğrenci için yapılabilecek en mükemmel durumdur. tek başına kaldığın eşyalı, 2 odadan oluşan odanda, şirin mi şirin evinde yalnız yaşıyorsundur, kafan rahattır, istediğin gibi hareket etme serbestisine sahipsin, daha ne olsun?
sıkıldığın zamanların büyük çoğunluğunda kitaplar arkadaşın olmuştur. onlar dert ortağındır bir anlamda.. ayda bir gelen bir kaç arkadaş dışında ev her zaman sessiz, temiz ve huzurlu bir ortama sahiptir..
