Kendi kendine yetebilen, düştüğü yerde kendi elinden tutup kendini kaldırabilen, mutluluğu paylaşmadığı için tek bir mutluluk kadar olan, üzüntüsü yine anlatmadığından aynı boyutlarda kalan insandır ki; bu cümleleri kendini tatmin etmek için kurma kabiliyiteni de içinde taşıyacak yaratıcılığa sahiptir *
Sonuç itibari ile kollektivizme karşı yok öyle bir kişi.
kendinden şarjlı adamdır. beklentisiz olan ademoğludur. hep derim, gerçek mutluluk beklentisiz olmakta yatar. çünkü beklentisiz olan en ufak iyilikten bile kocaman mtluluklar yaşayabilir. Çünkü beklenmediktir.
hobileri olan insandır.
boş kaldığı zaman ''off ya canım sıkılıyo'' diyerek hem kendini hemde etrafını huzursuz etmez bu insan. hobileriyle ilgilenir en azından kendini mutlu eder. dolayısıyla bu insanın esasen boş vakti olmaz, olunca mutlu olur.
kimseye bağımlı olmadan, eğlence ihtiyacını kendi kendine karşılayabilen insandır. sırf bu özelliği sayesinde çevresindekilerden "asosyal" damgası yer ama en azından mutlu olabilmektedir.
asla acınmaması gereken insandır.
mesela beni bir eve kapatsanız internetimi, yemimi, suyumu verseniz orada 1 ay kimsenin yüzünü görmeden hiç de sıkılmadan yaşayabilirim. çünkü benim için bobilerde fotoşok yapmak, uludağda entry girmek de büyük zevktir. ve bunları yalnızken de yapabilirim. fakat ne olursa olsun dışarıda bir hayat var ve ben her yalnız başıma geçirdiğim dakikada o hayatı biraz daha kaçırıyorum.
tek başına ebediyyen mutlu olabileceğini de düşünen insandır.gerçekte ise tek başına mutlu olunacak süre çok azdır,bir insan başka bir insan olmadan ne cenneti ne de cehennemi yaşayamaz,yani anlamını kazanamaz...
insan zaten tek başına mutludur hiç kimseyi başka bir insan mutlu olmaz sadece başkasının sayesinde mutlu olmayameilli insan vardır.insan kendini iyi motive edip kendinin üstüne giderse anca mutlu olur.
tek başına edebi mutluluk denilen bir hadise yoktur.gün gelecek bir çevre etrafında mutlu olmayı bilecektir. ancak insan an gelir huzuru yalnızlıkta arar ve kendini yalnızlığa iter bu kimi zaman aşırı huzur verirken kimi zamanda insanı hüzünlendirecektir. nerden mi biliyorum? (bkz: nekros)
sağ el var ya bu sağ el.
ne bir gün kapris yapar, ne huysuzluk."başım ağrıyor" demez.özel günü yoktur.
mesaisi hiç bitmez.her zaman bir el kadar yakındır.hali hazırdadır.
iyidir, güzeldir, hoştur, zoru başarmaktır ama insan bazen ağlayacak bir omuz, sırtını dayayacak bir sırt da istiyor ya. güçlü olmak güzel lakin yalnızlık zor...
mutlu olmak için başkasına ihtiyaç olmadığının farkına varmış insandır. fakat yanlız olmaz da yanında doğru insanı seçerse daha mutlu olacaktır muhakkak.
