Arkadaşlarımla avm ye gittiğimizde herkes birbirinden ayrılır alışverişini yapar ortak noktada bulusuruz. En eğlenceli alisveristir. Aklinizi karıştıracak kimse yoktur.
Hayatta keyif aldığım nadir şeylerden biri.
Kulaklığımı takarım, usul usul gezerim istediğim mağazaya girer istediğim kıyafetleri giyer istediğim kadar vakit geçiririm.
Birinin fikrine ihtiyacım yok çünkü 5 kişininde fikrini sorsam yine kendi beğendiğimi alıyorum.
Ve en önemlisi Ben birinin peşinde gezerken inanılmaz acı çektiğim için aynı eziyeti başkasına yapmıyorum.
Düşünsene peşinizde sürekli oflayan puflayan hadi gidelim artık diyemekiği için formaliteden bak bu sana çok yakıştı diyen biri? Oysa yalnızken öyle mi?
En keyifli, sakin ve dingin alışveriş şeklidir.
Kabile şeklinde alışverişe çıkmak da neyin nesidir?
Her kafadan bir ses çıkar, yorumlar bitmez, oldu, olmadı, yakıştı yakışmadı, rengi koyu mu olsa acaba, pahalı mı ne, ayy yoruldum, bi tuvalet bulalım mı, yok estek yok köstek...
Defoluuunn!
Rahat bırakın beni. Canım ben...
Sakin ve daha hızlı olacak alışveriştir. Bugün yeniden neden bu tarz işleri yalnız hallettiğimi anladım. Normalde bir saatte halledeceğim işi 3 saatte yaptık, kendimi eve nasıl atacağımı şaşırdım. Yoruldum abv.
Sürekli başınızda her şeye yorum yapan aptal bir tip yok, gereksiz boş şeylere yönlendiren zaman kaybbetiren biri yok. Temiz iş. Canım kendim*
