yanında fazla yemekten utanacağın birinin olmamasıyla sofradan aç kalkamamak ve kısa zaman sonrasında ben çok acıktım haydi bir şeyler yiyelim, diyecek ve gülüşecek birinin olmamasıdır.
dolaptaki yiyeceklerin kokmaya yüz tuttuğuna seyirci kalmaktır.
ekmekle peynir dışında bir şey hazırlamaya enerji bile bulamamaktır.
hoş sohbetler esnasında yapılan bardaklarca çay keyfinin olmayacağını bilerek, bir ölçeklik bile çay demlememektir.
yenilmemesi gereken yemektir; aç kalmak bundan iyidir. kişi yemeği yemez sanki, yemeğin yalnızlığı kişiyi yer bitirir. beni yemek yerken yalnız bırakmayın tamam mı..
"yemekte konuşulmaz" kültürüyle yetişmiş insanlar olarak yanımızda bir tabur adam olsa bile tek başına yemek yediğimizi hissetmemiz içten bile değildir. ayrıca tek başına yenilen yemeklerde gıdanın ağızda öğütümü esnasında ilginç el, ayak figürleri ve bilumum değişik yemek yeme stilleri rahatlıkla denenebilir. tek başına yemek yemek tualete gitmek gibidir. biran önce işini görüp elini yıkayıp gitmek istersin.
çoğu zaman sadece atıştırmaya neden olur. yalnızsındır zaten canın sıkılır, yemek yerken yanında seninle konuşup iki laklak yapacak adam yoktur. tek başına ne yapıp, uğraşacağım da yiyeceğim düşüncesi gelişen bünyelerce kendini gösterir. ekmek arasına talim eder aç kalırsın sonunda o kadar...
eğer menün iyiyse ilk başta çok zevklidir. ama babamın oğlum yemekte konuşulmaz lafını duymamak, annemin bir tabak daha ye oğlum dememesi ve kendi tabğımı bitirdikten sonra kardeşiminkilerden tırtıklamaya başlayamamak insana pekde zevk vermiyor.
Bir numarali istah kesicidir. Sureklilik arz ederse depresyona sebep olur. Allah kimseyi yalniz birakmasindir. Zordur. Bir sure sonra yememeye kadar gider. Biz kalabalik sen sakrak sohbeti bol sofralarin milletiyizdir.
şayet kalabalık bir ailenin üyesiyseniz tatsız tuzsuz kaşık sallamaktan ibarettir. paylaşılan şeyler paylaşılmayan şeylerden daha güzeldir. bir kahveyi, bir çayı, bir sigarayı, bir ekmeği paylaşmak hayatı gerçekten yaşanır kılar. bütün bu paylaşımların toplamı birlikteliktir her ne sebepten olursa olsun bu birliktelik teke düşüyorsa gerçekten tatsızlık tuzsuzluk başlar ve artarak devam eder. yemeğin tuzunun eksik geldiğini fark ettiğin zaman masanın diğer ucundaki tuzluğu isteyeceğin kimsenin olmamasıyla çift yumurta ikizleri olan bir şeyden bahsediyorum, her zaman olmasa da genelde can sıkıcıdır tek başına yemek yemek. tıpkı diğer tek başına yapılan işlerin rutinleştirdiği hayat gibi çekilmez ve pürüzlü...
garip bir şey. ama eğlenceli de.
sırf birileriyle olduğun hissi versin diye sofra balkona hazırlanır. masa yiyecekle dolar taşar. bir kaç lokmadan sonra çatal bıçak sesleri durur, eller sigara arar. sigara yakılır.
mehter marşıyla masaya gelen nevale izmir marşıyla mutfağa geri Döner.
zordur. benim için. yalnızlığı çok severim. fakat iş yemeğe gelince evde bile yesem biraz zor oluyor. hüzünleniyorum lan bildiğin. dışarda ise hayatta yemem diyebilirim. böyle durumda televizyon yetişiyor yardımıma açıyorum saçma sapan bir kanal bana eşlik ediyor.
mesela bu sabah. 3 yudum ya yedim ya yemedim saatte 14 filandı. canı bile istemiyor adamın. he bu aralar zaten benim canım istemiyor da neyse.
arifin attığı golden nerelere geldik bak görüyo musun?
Bazen iyi bazen kötüdür. Eğer keyfiniz yoksa alırsınız yemeğinizi açarsınız müziğinizi mis gibi yersiniz yemeğinizi aksi takdirde favorimiz arkadaş veya aile ile yemektir.
Bir sürü bir şey yemekle hiçbir şey yemek istememek gibi tezatligi içinde barindiran durum. Genelde kulaklik eşlik eder. Yalnız insanı müziğe itiyor, bir süre sonra kulaklık organiniz haline geliyor.
dışarıdasın ve karnın aç. önce ne yesem diye düşünürsün, karar veremezsin. birine danışmak fikir almak istersin ama senden başka kimse yoktur. bir yer seçer siparişini verirsin. beklerken fark edersin ki, herkes birileriyle yemek yemekte, birileriyle yemeğini paylaşmakta, sohbet eşliğinde karnını doyurmaktadır. sen çaresiz, dar mekana genişlik hissi veren aynalara sığınır, saatinle akıllı telefonunla oynar, yemeğini getirdiği anda garsonla edeceğin birkaç kelimeyi geçirirsin aklından. çünkü bu günboyu yapabileceğin nadir diyaloglardan olacaktır.
- çok sağol. bugün baya kalabalık gibi ha?
+ evet, cumaları hep böyle oluyor
- sanki cuma kimse evinde yemek yemiyor di mi
+ galiba evet, afiyet olsun
- şey, aslında.. neyse. saol.
