hiç unutmam panda khan diye bir karakterle karşılaşmıştım bir bölümünde. bir başka bölümünde de mona (bkz: mona lisa)adında bir bayan eşlik etmişti tosbağalarımıza. çizgi filmden fazlasıydı bana göre. şimdi bakıyorum da kayu diye armut kafalı bir çocukla büyüyen nesil var. bu yaratıcılıkla onu karşılaştır mesela. bir de bu çizgi filmde sürekli bilimsel bir şeyler, espriler, ironiler dönerdi. eğlenceli bir o kadar da öğretici- eğitici bir çizgi filmdi. yalnız geçenlerde bir kanalda yeni çekimlerine rastladım. bi sevimsizleşmişler bi değişmişler tikky olmuşlar. bizim zamanımızda köfte gibiydi hepsi.
çccukluk yıllarımda var olan efsane çizgi filmdir.
oyuncağı için çok ağlamışlığım da vardır her çocuk gibi.
hatta henüz okula gitmezken ben, ortaokula giden bir komşumuzun beni "bizim arka bahçede ninja kaplumbağalar var." diye kandırdığını hatırlarım... yani kandığımı...
90 yılların en güzel çizgi filmiydi yani o zaman çok beğenerek izliyordum. tabi elin avrupalısı kendi çocuklarına rönesans aydınlarını öğretirken, bizede alttan alttan pizza güzel bir şeydir alışın artık mesajını vermeye başlamıştı. nitekim beynimize iyice kazındıktan sonra patır patır pizzacılar açıldı, pizza hot lardan çıkmaz oldu yurdum insanı.çizgi filmle gelen kapitalizm bu olsa gerek.
