koşulsuz, şartsız, tek bir soru sormadan, yorum yapmadan sadece ve sadece yanında olmayı gerektiren durumdur. sıkı sıkı sarılmak, ve beraber uyumak.. her zamankinden daha fazla.
ve erkeklik gerektirir. kaya gibi dimdik olmak. size sarılmasına, ağlamasına, yeri geldiğinde bağırıp çağırmasına sükunetle, saçlarını okşayarak, deliler gibi severek karşılık vermek.
yukarıda bir yerlerde yazdığı gibi "kızın arkasından bır bardak soguk su içmek iyi gelir." şeklinde hayvanca düşüncelere sahipseniz bir daha hayvanlar dahil hiçbir dişiyle temas kurmamak daha iyi olacaktır.. kendiniz için değil, karşı taraf için.
geyik kabul etmez bi konudur. tecavüz denilen şeyi bir kadına sorsanız "seri katilin biri tarafından işkenceye ugramak mı yoksa tecavüz mü daha cok acı verir?" diye ; şüphesiz tecavüz diyecektir. erkek beyniyle sacma salak yorumlar yapılmasını kaldırmayacak agırlıkta bir konudur.
güzel bir aşk sınaması yaratır. kazanırsanız, önünüzde iyileştirmeniz gereken hasarlı bir ruh vardır; kaybederseniz, göğsünüzde hiç bir zaman iyileştiremeyeceğiniz hasarlı bir kalp kalır.
tecavüze uğrayan kızın çektiği ızdırabın yanında esamesi bile okunamayacak bir üzüntü yaşatan hadisedir.
ne kadar acı çekilse de,
geceler boyu gözyaşları ve isyanlarla cebelleşilse de,
elden gelebilecek tüm destek verilse de,
televizyonda o gün gösterilecek olan tüm programlar, okuyacağı tüm kitaplar-gazeteler, konuşacağı tüm insanlar ve konular, gideceği her yer, yiyeceği her yemeğin, kısacası akla gelebilecek her detayın, ona "o anı" hatırlatmayacak uzaklıkta olması için gösterilen o hiç durmayan çaba gösterilse de,
bir insan hafızasını o çok feci noktadan uzak tutabilmek için hayatının tüm ayrıntılarını kontrol edip, kendi süzgecinden geçirip ona sunulsa da, sırf o ne hissediyor, ne acı çekiyor diye ondan habersiz psikologlara koşturup empati yapmaya çalışılsa da,
her geçen saniye bir insanı öldürmek isteğiyle yanıp tutuşulsa da,
psikolojik sağlığındaki her hareketi, her değişimi dikkatlice inceleyip devamlı bir doktor gibi kontrol altında tutsa da,
yeni doğmuş bir bebeğe gösterilebilecek özen ve şefkatten belki de bin kat daha fazlasını gösterse de,
elinden tutup onu o düştüğü cehennem azabından bir nebze olsun hayatın içine çekmek için çabalasa da,
geçirdiklerinden geriye kalan o enkaz halden yeniden doğup eski haline dönecek umudu ile her geçen günü saysa da,
fakat o iyileşmenin hiç bir zaman fiziksel bir hastalık iyileşmesi kadar hızlı ilerleyemediğini hatta en küçük bir terslikle aylarca evveline bir anda geri dönülebildiğini görse de,
kısacası -ki uzun anlatmak gerekirse satırlar yetmez- çok ama çok zor olsa da, kızın çektiği o inanılmaz ızdırabın yanında evrende bir atom misali bile durmayacak durumdur erkek için.
yaşamadığımız için bilemiyoruz hiçbirimiz, hatta diyoruz ki "amaaan nolacak ki", ama emin olunmalıdır ki; ne bir yakınını kaybetmek, ne evini yurdunu kaybetmek, ne hasta olmak, fiziksel acı çekmek, ne parasızlık açlık çekmek, hiç biri bir insanı bu denli ağır ve geri dönüşü olmayacak bir şekilde, tekrardan küllerinden doğamayacak bir şekilde yaralayamaz.
