kürtaj a aklın eriyo tamam, peki tecavüz konusunda neden hep sessizdin?
çocuk istismarı konusunda neden sessizdin?
hüseyin üzmez konusunda neden sessizdin?
13 yaşında bilmemkaç kişinin birden tecavüzüne uğrayan kızı mahkeme "yollu" olarak tanımldığında neden sessizdin?
Çocuklar her şeyimizdir.
tecavüz cinayettir elbette, madurun bedenini değil ruhunu öldürür, içinden asla çıkamayacağı ruhsal sıkıntılara sokar. tecavüz ve taciz en büyük en adi suçtur bunları yapanlar yavaş öldürülmelidir.
Tecavüzü yapan kişiyi ölünce çok zor bir hesap beklediği aşikardır. iki kişi gönüllü olarak yapsa dahi zina olarak kabul edilen yüce dinimizde, bir kişinin zorla ırzına geçmeye çalışmak cinayetten daha öte bir olaydır. Allah'ın laneti elbetteki onların üzerine olacaktır.
tecavüzü yapan kişinin cezasını ahirete bırakmak yerine bu dunyada canına okunmalıdır fakat hüseyin üzmez gibi hükümet yandaşıysanız allaha havale edilir ceza çekmez ahireti beklersiniz.
o gün biraz geç çıktı iş yerinden genç kız. servisi de kaçırmıştı, minibüsle gidecekti evine. minibüse vereceği para onun içini acıtsa da yapacağı bir şey yoktu. ailesinin çalışan tek ferdiydi. yatalak bir annesi, işsiz bir babası vardı. kız kardeşi nazlı altı yaşındaydı ve tam bir yıldır ablasının ona pilli bebek almasını bekliyordu. ablası gecikince sabırsızlandı ve o akşam her zamankinden daha fazla umutlandı. "herhalde ablam bana bu akşam bebek alıp öyle gelecek." diye düşündü nazlı kız.
acı bir tebessüm vardı aynur'un yüzünde hep. onun kahkahalarla güldüğünü gören olmamıştı hiç. pilli bebekle oynama yaşı neredeyse geçmekte olan kız kardeşini düşündü minibüse binerken.
aynur'un bir de asalak abisi vardı; maaşını alır almaz kuzgunun leşe yapıştığı gibi kızın başına çöken abisi. akşama kadar ayakkabılarının topuklarını eze eze mahallede volta atan bir serseriydi murat. evlerine gelen komşuları ilaç alsın diye yastığının altına para koyarlardı bazen. murat, hasta ziyaretine gelenler gider gitmez yastığının altını kontrol edecek kadar aşağılık bir adamdı.
genç kız yine beyaz hayallere dalmıştı. elindeki pembe poşete sarılırken. saat 10'a geliyordu. iki yolcu kalmıştı minibüste. birkaç durak sonra onlar da indi. yalnız aynur kalmıştı minibüste lakin bir tuhaflık vardı... aynadan genç kızı gözleriyle taciz eden şoför, aynur'un "indir beni!" demelerine aldırış etmeden son durağı da geçti. iğrenç bir kahkahayla cep telefonundan birilerini aradı: "müthiş bir piliç yakaladım çocuklar. her zamanki yere gidiyorum, hemen gelin." dedi. genç kız hayallerinden şekilde. beyaz hayalleri yerini bembeyaz bir surata bıraktı. kalbi duracaktı. ayaklarının bağı çözülmedi, koptu sanki. bağıramıyordu bile. korkusundan bayıldı. ormanlık bir yerde durdu minibüs. şoför, kızı aşağı indirdi, ağzını bantla kapattı, başına da bir çuval geçirdi. genç kızın bebek saflığındaki gözyaşları süzülürken yanaklarından, dört karanlık adam daha geldi ve intikam alır gibi tecavüz ettiler saatlerce... hani "öldü öldü, dirildi." derler ya! genç kız öldü ama bir daha dirilmedi. kızın öldüğünden emin olmak için nabzını kontrol ettiler; nabız yoktu... kahkahalarla çıkardılar aynur'un başındaki çuvalı. içlerinden biri donakaldı. "murat" dedi biri "ne oldu murat?" dedi öteki. murat cevap veremedi çünkü tecavüz ederek öldürdükleri minik elli genç kız murat'ın kız kardeşiydi.
bir türlü bırakmadığı, eliyle sıkıca tuttuğu pembe poşetten küçük nazlı için aldığı pilli bebek, abisi içinse nicedir baktığı beyaz gömlek çıktı. poşetteki en anlamlı şeyse üzerinde "siz benim her şeyimsiniz." yazan o küçük kağıttı!
ALINTIDIR.
